Hoewel de recente ontwikkelingen op het wereldtoneel bij sommige Jehovah’s Getuigen de indruk zouden kunnen wekken dat de woeste Russische beer nu uit zijn winterslaap is ontwaakt om zijn vermeende rol als de profetische koning van het noorden in te nemen, ligt de werkelijke realiteit heel anders. Dit komt doordat de Wachttoren-organisatie de complete interpretatie van Daniël evenals de correlerende profetische interpretaties uit Openbaring totaal verkeerd hebben toegepast. Het gevolg hiervan is dat Jehovah’s Getuigen te maken hebben met een gebrekkige fundering waardoor de basis ontbreekt die nodig is om inzicht te verkrijgen zodat we kunnen achterhalen waar we ons op dit moment bevinden op de tijdlijn ten aanzien van de gebeurtenissen welke in de profetie werden voorzegd, evenals de wijze en volgorde waarop deze profetieën in vervulling zullen gaan door middel van verschillende toekomstige gebeurtenissen.
Neem bijvoorbeeld de interpretatie van het Genootschap van het zevende hoofdstuk van Daniël met betrekking tot de laatste opkomende kleine hoorn van het elf-hoornige wilde beest welke de drie koninkrijken zal vernederen die daarvoor aan de macht waren. In verband met dit onderwerp stond er in de uitgave van augustus 2007 van het tijdschrift Ontwaakt! een artikel geschreven over de tragische tegenslag van de Spaanse Armada.
Het artikel zelf is beknopt, informatief en accuraat. Echter gaat het Genootschap in dit artikel van de Ontwaakt! niet dieper in op de vermeende profetische betekenis van deze gebeurtenis die zich meer dan 400 jaar geleden heeft afgespeeld. Elders in de lectuur van de organisatie wordt deze nederlaag van de Spaanse marinevloot van meer dan 4 eeuwen geleden namelijk wel verbonden aan de Bijbelse profetie. De laatste paragraaf uit het artikel luidt als volgt:
“Terugblikkend is het duidelijk dat wat er in de zomer van 1588 gebeurde, toen de Spaanse Armada er niet in slaagde Engeland te veroveren, van grote betekenis is. Bijna twee eeuwen na de nederlaag van de Armada rees Groot-Brittanniës ster op het wereldtoneel, en na verloop van tijd ging het rijk een sleutelrol spelen in de vervulling van Bijbelprofetieën.”
Voor de leken onder ons die niet bekend zijn met deze materie uit het artikel lijkt het erop dat deze tragische gebeurtenis uit de geschiedenis waarmee de Spaanse Armada werd geconfronteerd enkel diende om de weg vrij te maken voor de opkomst van het Britse Rijk en dat dankzij deze gebeurtenis de Bijbelprofetie uiteindelijk werd vervuld toen Groot-Brittannië in de 19de eeuw de dominante macht werd. Hoewel het er op het eerste gezicht op lijkt dat dit hetgeen is wat het Wachttoren-genootschap ons door middel van dit artikel probeert te leren, blijkt in werkelijkheid dat het Genootschap iets heel anders leert. Volgens de officiele leer van het Genootschap was de nederlaag van de Spaanse Armada een onderdeel van de vervulling van het zevende hoofdstuk van Daniël met betrekking tot de drie hoorns die “ontworteld werden”. Het klopt dat Jehovah’s Getuigen ertoe zijn gebracht om te geloven dat de nederlaag en het verlies van enkele tientallen houten schepen met zeilen gemaakt van canvas de vervulling is geweest van een belangrijke profetie die verband houdt met de komst van Christus.
“Engelands suprematie werd bevestigd door de totale overwinning op Napoleon van Frankrijk in 1815 G.T. De „drie koningen” die Engeland aldus ’vernederde’, waren Spanje, Nederland en Frankrijk (Daniël 7:24). En Engeland bleek nu de grootste koloniale macht en handelsmacht ter wereld te zijn. Ja, de „kleine” horen groeide uit tot een wereldmacht!” (Schenk aandacht aan Daniels profetie – blz 138-140 paragraaf 22)
In werkelijkheid is helemaal niet “duidelijk gebleken” dat de ramp die de Spaanse Armada overkwam, ook maar iets te maken had met de vervulling van Bijbelse profetieën. Zoals het artikel terecht aangeeft, ging het niet zozeer om het feit dat de Britse marine de Spaanse Armada versloeg. Zoals de geschiedenis uitwijst blijkt dat er veel meer mannen en schepen verloren zijn gegaan als gevolg van de woeste stormen die vaak over de Noord-Atlantische Oceaan raasden, dan dat er schepen en manschappen verloren gingen als gevolg van daadwerkelijke fysieke strijd. Men kan dit hoogstens bestempelen als een vorm van goddelijke voorzienigheid, maar het valt absoluut niet te classificeren als een overweldigende Britse overwinning. Sterker nog: Toen de koning van Spanje lucht kreeg van de ramp die zich met zijn Armada op zee had afgespeeld, zou hij zelfs hebben gejammerd door middel van de volgende woorden: “Ik wilde de Armada tegen mannen inzetten en niet tegen de wind en de golven van God”
Sterker nog, er bestaan behalve het voorgaande feit nog meer verschillende onoverkomelijke problemen ten aanzien van de interpretatie van het Wachttorengenootschap.
In de eerste plaats leert de profetie uit de Bijbel ons specifiek dat de elfde hoorn tussen de tien bestaande hoorns opkomt en ervoor zal zorgen dat 3 van de 10 hoorns zullen worden “ontworteld” op de plek waar deze elfde hoorn zal verschijnen. Elke lezer van deze Bijbelprofetie die deze profetie benadert zonder dat zijn of haar geest wordt belemmerd door de vooringenomen interpretatie van het Wachttorengenootschap, zou het onderliggende feit moeten begrijpen dat de drie ontwortelde hoorns plotseling, beslissend en gelijktijdig worden ontworteld; niet geleidelijk, één voor één, of sterker nog: verspreid over een periode van meer dan twee eeuwen.
Volgens de leer van het Wachttorengenootschap vertegenwoordigen de drie hoorns Spanje, Frankrijk en Nederland, die allemaal talloze veldslagen hebben gevoerd en op zee zijn verslagen door de Britse marine gedurende een periode van meer dan tweehonderd jaar. De werkelijke geschiedschrijving komt echter niet overeen met de mate van historische relevantie die het Genootschap verbindt aan deze zeeslag omdat de nederlaag van de Spaanse Armada slechts één zeeslag was en op geen enkele manier verantwoordelijk is geweest voor het teweegbrengen van de ondergang van Spanje. Het is feitelijk zelfs zo dat Spanje meer dan twee eeuwen later, in 1805, nog een zeeslag verloor die nog veel beslissender was dan de nederlaag van de Armada, toen de Britse marine, onder leiding van admiraal Lord Nelson een alliantie van de Fransen en de Spanjaarden versloeg in de Slag bij Trafalgar.
De overwinning van Groot-Brittannië bij Trafalgar vestigde inderdaad de heerschappij van de Britse zeemacht gedurende de rest van de 19de eeuw. Maar om het punt dat hier wordt gemaakt te benadrukken: Het was pas langer dan twee eeuwen na de nederlaag van de Spaanse Armada voordat Groot-Brittannië de dominante Europese macht werd. En vermoedelijk is dat dus pas het moment geweest waarop het Britse Rijk naar voren is getreden als de ‘kleine hoorn’. Maar hoe redelijk is het echter om te stellen dat de drie hoorns van het beest werden “ontworteld” nog voor het moment dat de kleine hoorn tevoorschijn kwam?
“Bij de „kleine” horen was meer betrokken dan het Britse Rijk. In 1783 erkende Engeland de onafhankelijkheid van zijn dertien Amerikaanse koloniën. De Verenigde Staten van Amerika werden uiteindelijk Engelands bondgenoot en kwamen uit de Tweede Wereldoorlog te voorschijn als de belangrijkste natie ter wereld. Nog steeds bestaan er sterke banden met Engeland. De resulterende Anglo-Amerikaanse dualistische wereldmacht vormt de ’horen die ogen heeft’” (publicatie: Schenk aandacht aan Daniels profetie – Hoofdstuk 9 paragraaf 25)
Wat nog absurder is, is dat het Wachttorengenootschap beweert dat de kleine hoorn niet alleen het Britse rijk vertegenwoordigt, maar daarnaast ook nog het Anglo-Amerikaanse koninkrijk symboliseert. Vooral omdat de Brits-Amerikaanse alliantie – soms ook wel de ‘speciale relatie’ genoemd – pas ontstond tijdens de Tweede Wereldoorlog – bijna vier eeuwen nadat de Spaanse ‘hoorn’ zogenaamd ‘was ontworteld’ door de toen nog niet bestaande kleine hoorn! Of zouden we dan moeten aannemen dat de kleine hoorn nu al bijna een half millennium continu aan het doorgroeien is?
Het moge duidelijk zijn dat de Wachttoren-interpretatie van deze profetie, hoewel deze ongetwijfeld erg kleurrijk en innovatief lijkt, in werkelijkheid een onsamenhangend verzinsel is. En het ergste van dit alles is dat het Wachttorengenootschap, door de vervulling van zulke diepgaande profetieën, welke uiteindelijk betrekking hebben op hele belangrijke politieke ontwikkelingen die samenhangen met de glorieuze komst van het koninkrijk van Christus, toe te kennen aan relatief onbeduidende gebeurtenissen uit het verleden, het Wachttorengenootschap op deze manier de Alwetende Jehovah onbewust heeft gedegradeerd tot een god die zijn onovertreffelijke voorkennis aan het verspillen is aan Nostradamische voorspellingen ten aanzien van historisch irrelevante gebeurtenissen.
De opkomst van de kleine hoorn betreft een toekomstige gebeurtenis. Het symboliseert de opkomst van de laatste koning, ook wel bekend als de 8ste koning, die plaatsvindt in een tijd van ongekend wereldwijd tumult. De kleine hoorn zal anders zijn dan alle koninkrijken die eraan zijn voorafgegaan, omdat het laatste koninkrijk in tegenstelling tot alle voorgaande koninkrijken een wereldregering zal zijn. De vernedering van de drie koninkrijken betreft ook een toekomstige gebeurtenis – hoogstwaarschijnlijk dient dit als de symbolisering van de plotselinge ondergang van het Anglo-Amerikaanse systeem, dat momenteel nog de wereld domineert. (De exacte details van de “drie hoorns” zullen pas op een later moment met zekerheid vastgesteld kunnen worden)
Hoe verhoudt dit zich dan tot de profetie van de koning van het noorden en de koning van het zuiden? Beide profetieën, evenals het 13de hoofdstuk van Openbaring en ook het 8ste hoofdstuk van Daniël, beelden een unieke politieke macht af die onder Satans controle staat die de machtigen van deze aarde te gronde zal richten. Daarnaast zal deze alle natiën der aarde domineren en zal grote en grandioze woorden spreken tot Jehovah zelf.
“De door de „kleine” horen — de Anglo-Amerikaanse wereldmacht — vervolgde „heiligen” zijn Jezus’ met de geest gezalfde volgelingen op aarde (Romeinen 1:7; 1 Petrus 2:9). Voor de Eerste Wereldoorlog heeft het overblijfsel van deze gezalfden jarenlang de waarschuwing laten horen dat in 1914 het besluit zou komen van „de bestemde tijden der natiën” (Lukas 21:24). Toen er in dat jaar oorlog uitbrak, was het duidelijk dat de „kleine” horen deze waarschuwing had genegeerd, want hij bleef de gezalfde „heiligen” bestoken. De Anglo-Amerikaanse wereldmacht weerstond zelfs hun inspanningen om aan Jehovah’s vereiste (of „wet”) te voldoen, namelijk dat het goede nieuws van het Koninkrijk wereldwijd door zijn getuigen gepredikt zou worden (Mattheüs 24:14). Op deze wijze probeerde de „kleine” horen „tijden en wet te veranderen”. (publicatie: Schenk aandacht aan Daniels profetie – Hoofdstuk 9 paragraaf 27)
Ter illustratie: Het hoorntje krijgt een mond die ‘grootse dingen’ spreekt; terwijl wordt gezegd dat de zegevierende koning van het noorden “grootse dingen spreekt” tegen “de God der goden”. Er wordt gezegd dat het beest van Openbaring ‘een mond krijgt die grote dingen en godslasteringen spreekt’. (Openbaring 13:5) De betekenis van de omschrijving in Openbaring onthult dat het beest grote godslasteringen begint te spreken nadat het hersteld is van een zwaardslag. Blijkbaar valt de ontworteling van de drie hoorns samen met de doodslag tegen de kop van het beest.
Er moet ook worden opgemerkt dat de profetie in het achtste hoofdstuk van Daniël voorzegt dat een koning met een meedogenloos uiterlijk die zichzelf zelfs zal verheffen tegen Jehovah’s gezalfde Vorst en dat hij waarheid ter aarde zal werpen en hij slaagde in wat hij zou ondernemen door middel van misleiding. Het blijkt duidelijk dat alle vier de profetieën exact dezelfde ontwikkeling weergeven waarin de onderwerping van alle volkeren en natiën onder een tirannieke wereldregering tot stand zal worden gebracht, waar ook Gods volk niet aan zal ontkomen. De laatste koning zal uiteindelijk de natiën leiden naar een allerlaatste confrontatie met Jehovah’s aangestelde Christus die op dat moment zal regeren waarna het hele systeem in deze slotfase tot een besluit zal komen.
Het is veelzeggend dat het 8ste hoofdstuk van Daniël de opkomst van de laatste koning chronologisch plaatst in de tijd van het einde. Logisch beredeneerd zal deze gebeurtenis plaatsvinden in dezelfde periode wanneer ook de drie hoorns zullen worden “ontworteld”.
“In de tijd van het einde…een botsing”
In harmonie met het voorgaande voorspelt de profetie van de koning van het noorden en het zuiden een allerlaatste beslissende oorlog die zal uitbreken aan het begin van ‘de tijd van het einde’, die zal beginnen na een inleidende ‘botsing’.(Daniel 11:40) Interessant detail is overigens dat de koning van het noorden voorbestemd is om Egypte, Libië en de Ethiopiërs aan zich te onderwerpen, die correleren met de drie hoorns.
Uiteraard leert het Wachttorengenootschap dat “de tijd van het einde” begon in 1914. Vermoedelijk begon volgens het Genootschap het “botsen” tussen de twee rivaliserende koningen toen ook in 1914 en is dit botsen al die tijd doorgegaan gedurende de loop van de 20ste eeuw. Zo zijn Jehovah’s Getuigen ertoe gebracht te geloven dat de bestraffende maatregelen van het Verdrag van Versailles die werden opgelegd aan het verslagen Duitsland, evenals de wapenwedloop tijdens de Koude Oorlog tussen het Westen en de USSR, de vervulling van de profetie waren. Volgens het Genootschap zou de ineenstorting van de Sovjet-Unie een einde hebben gemaakt aan de bots-wedstrijd.
“Zijn er ’botsingen’ geweest in „de tijd van het einde” waarbij de koning van het zuiden sterke druk heeft uitgeoefend op de koning van het noorden? (Daniël 12:4, 9) Zeer beslist. Na de Eerste Wereldoorlog was het strenge vredesverdrag dat de toenmalige koning van het noorden — Duitsland — werd opgelegd, beslist een „botsing”, een daad die om vergelding vroeg.” (publicatie: Schenk aandacht aan Daniels profetie – Hoofdstuk 16 paragraaf 15)
In werkelijkheid betekende het plotselinge einde van het gigantische Sovjet machtsblok de start van de laatste duw van Londen op weg naar de oprichting van een wereldwijd rijk, nadat democratie en het natiestaatsysteem voor eens en voor altijd uit de weg zullen zijn geruimd. Sinds het einde van de USSR is Europa verstrikt geraakt. Echter niet in de tentakels van het gevreesde communisme, maar door de soevereiniteits-vernietigende regelingen die ook wel bekend staan als het Verdrag van Maastricht en nu ook het Verdrag van Lissabon.
Omdat Rusland niet onder invloed van Londen valt in de mate waarop Europa en Amerika dit wel zijn, is de imperiale strategie ontworpen om Rusland te omsingelen door de NAVO steeds verder te laten oprukken richting de oostgrenzen van Rusland en ook door failed-states evenals instabiele regio’s te creëren in kwetsbare landen in Zuid-Azië – wat de Anglo-Amerikaanse schaakmeesters ook wel omschrijven als de ‘Arc of Crisis’.
De drijvende kracht die de natiën steeds verder richting een nucleaire catastrofe duwt is de voortdurende ineenstorting van het wereldwijde financiële systeem. De financiële vorsten, wier geldsysteem zich nu in een dodelijke neerwaartse spiraal bevindt, zetten zich met man en macht in om de vernietiging van het natiestaatssysteem te realiseren. Vooral Amerika en Rusland moeten het hierbij ontgelden. Dit alles om te voorkomen dat zij maatregelen zullen treffen tegen particuliere financiële belangen, en door de controle te houden op ‘s werelds cruciale grondstofbronnen en de aanverwante transportroutes, zodat zij ook na de crash van de wereldeconomie bovenaan de pyramide staan.
Natuurlijk zou geen enkel verstandig persoon proberen om een nucleaire oorlog uit te lokken om te voorkomen dat hij zijn grip op de macht verliest; Echter is het wel zo dat de onzichtbare macht die de natiën steeds dichter richting de afgrond duwt, niet uit mensen bestaat. De werkelijke oligarchen zijn verdorven demonen die van plan zijn om de wereld tijdens de komst van Christus te gijzelen.
Toen C.T. Russell nog dienst deed als redacteur van het Wachttorengenootschap voorzag hij van tevoren datgene wat uiteindelijk bekend zou worden als de Eerste Wereldoorlog, waarvan Russell dacht dat deze oorlog direct zou uitmonden in de oorlog van Armageddon. En in de aanloop naar de Tweede Wereldoorlog waarschuwde het Wachttorengenootschap Jehovah’s Getuigen ook voor de toen naderende vervolging en de moeilijke tijden die hen uiteindelijk te wachten stonden. Ironisch genoeg hebben Jehovah’s Getuigen echter, aan de vooravond van de grootste en meest verschrikkelijke oorlog die ooit zal plaatsvinden, geen enkel idee van wat er zal gaan gebeuren. De Wachttoren-organisatie heeft hen geleerd dat dit allemaal al heeft plaatsgevonden. Ironie der ironieën: hun huidige blindheid zelf maakt deel uit van de vervulling van de profetie.
