WAAROM 144.000 DIE LEVEN IN ZICHZELF HEBBEN?

Dagtekst maandag 24 januari 2022

Ik hoorde het aantal van hen die verzegeld werden: 144.000. — Openb. 7:4.

De gezalfde broeders van Christus worden als beloning voor hun trouw samen met hem koningen en priesters in de hemel (Openb. 20:6). Iedereen die tot het hemelse deel van Gods gezin behoort, zal heel blij zijn als de 144.000 gezalfden hun hemelse beloning krijgen. Nadat Johannes de 144.000 koningen en priesters heeft genoemd, ziet hij iets boeiends: ‘een grote menigte’ die Armageddon overleeft. Anders dan de eerste groep bestaat deze veel grotere menigte niet uit een specifiek aantal personen (Openb. 7:9, 10). Ze zijn ‘gekleed in witte gewaden’, een teken dat ze zich niet hebben ‘laten besmeuren’ door Satans wereld en loyaal zijn gebleven aan God en Christus (Jak. 1:27). Ze roepen dat ze gered zijn door wat Jehovah en Jezus, het Lam van God, hebben gedaan. En ze hebben palmtakken in hun handen, waaruit blijkt dat ze vreugdevol erkennen dat Jezus Jehovah’s aangestelde Koning is. (Vergelijk Johannes 12:12, 13.) w21.01 15-16 ¶6-7

In het eerste boek van de Bijbel, Genesis, schreef Mozes over de tragische val van Adam en Eva en over hun verdrijving uit het paradijs van genot genaamd Eden, evenals over de vreemde en mysterieuze verschijning van een pratende slang.

Een gebeurtenis die daarnaast nog vreemder is, was het feit dat Jehovah in Genesis 3:15 sprak tot deze slang en zei dat Hij vijandschap zou stichten tussen de slang en de vrouw en ook dat de slang in de hiel van het nageslacht van de vrouw zou bijten en dat het nageslacht van de vrouw de kop van de slang zou gaan verpletteren.

Ongetwijfeld zijn er vele miljoenen mensen geweest die deze woorden door de eeuwen heen hebben gelezen en die vervolgens in totale verwarring waren achtergebleven ten aanzien van de betekenis van dit ondoorgrondelijke raadsel dat God had opgeworpen. Pas vele eeuwen later onthulde een zekere christelijke schrijver, genaamd Petrus, dat zelfs engelen zich graag verdiepen in deze dingen om dit grote mysterie van God te kunnen begrijpen. (1 Petrus 1:12)

Openbaring is dan ook heel toepasselijk het laatste boek van de Bijbel, omdat dit boek alles met elkaar verbindt. Het twaalfde hoofdstuk onthult dat de slang feitelijk een slechte engel is die Satan de Duivel wordt genoemd. Hetzelfde hoofdstuk van Openbaring spreekt ook over een symbolische vrouw die een mannelijk kind baart die de natiën zal hoeden door middel van een ijzeren staf. Er wordt hier gesproken over niemand minder dan Jezus Christus zelf.

Het laatste vers van hoofdstuk 12 onthult echter dat er meer dan één nageslacht van de vrouw is: “De draak werd woedend op de vrouw en ging weg om oorlog te voeren tegen de overgeblevenen van haar nageslacht, die zich aan de geboden van God houden en de taak hebben over Jezus te getuigen.”

Aha, het mysterie is dus opgelost. Het nageslacht oftewel het zaad van de vrouw over wie God in Eden sprak, heeft dus betrekking op Christus en degenen die aan hem toebehoren. Bovendien onthult Openbaring ook nog dat het nageslacht van de vrouw een specifiek aantal omvat. Johannes, die de dichtstbijzijnde naaste van Jezus was toen Christus nog een mens was, hoorde het aantal: 144.000.

Waarom werd er dan een specifiek aantal genoemd? Waarom werd er überhaupt een aantal genoemd? Zoals we weten, heeft God de mens naar Zijn evenbeeld geschapen en heeft Jehovah God hen het vooruitzicht geschonken om eeuwig te mogen leven op een paradijsaarde. Zelfs na de opstand en na het loskoopoffer waarin Jezus voorzag, was het helemaal niet noodzakelijk dat God, behalve een einde te maken aan de dood en behalve het herstellen van het aards paradijs, ook nog het extra voornemen had uitgesproken om behalve Jezus ook nog een aantal anderen op te nemen in de hemel die samen met Jezus zouden gaan regeren. Dus waarom zou Jehovah God dan überhaupt mensen van deze aarde wegnemen om ze vervolgens te veranderen in onsterfelijke geestelijke schepselen?

Dit heeft namelijk te maken met de goddeloze leugen die de Lasteraar aan Eva vertelde toen hij tegen haar zei: “Jullie zullen helemaal niet sterven. Want God weet dat op de dag dat jullie ervan eten, jullie ogen geopend zullen worden en jullie als God zullen zijn en kennis zullen hebben van goed en kwaad.” (Genesis 3:4-5)

Het duurde dan ook niet lang voordat er onomstotelijk werd bewezen dat Satan de vader van de leugen was met betrekking tot zijn eerdere uitspraak “Jullie zullen helemaal niet sterven”. In minder dan duizend jaar stierven zowel Adam als Eva en keerden ze terug tot het stof waaruit ze vandaan waren gekomen. Maar hoe zit het dan met het laatste deel van Satans bewering over dat God kennis zou achterhouden voor Eva door haar niet toe te staan om de kennis van goed en kwaad te leren kennen? Met andere woorden, wat is God dan aan het verbergen? Waarom laat God Zijn schepselen dan niet beschikken over dezelfde vrijheid die Hij Zelf geniet om te kunnen bepalen wat goed en wat slecht is? Het was duidelijk de bedoeling van de sluwe slang dat de echo van die vraag tot aan de hemel zou reiken om vervolgens daar te blijven hangen en resoneren. Het duurde dan ook niet lang voordat andere engelen besloten dat het een goed idee zou zijn om naar de aarde te gaan om daar ook een beetje plezier te hebben.

Om deze kwestie nog verder te verduidelijken: Jehovah nodigde de Duivel uit om zijn mening te uiten in de periode toen de man Job nog op aarde leefde. Satan beweerde dat geen van Gods schepselen daadwerkelijk van Hem hield. Satan beweerde dat al Jehovah’s schepselen alleen maar loyaal waren aan God vanwege zelfzuchtige redenen. Het enige waar het hen in de basis om zou gaan zijn de zaken die hen genot geven evenals de bescherming die God biedt. Toch bleef de vraag nog steeds bestaan: waarom staat God niet toe dat zijn schepselen beschikken over de volledige autonomie om voor zichzelf te beslissen wat goed en wat slecht is? Waarom hengelt God met de spreekwoordelijke wortel voor het gezicht van Zijn eigen schepselen? Waarom moet het voortbestaan van het leven afhankelijk zijn van God? Dit zijn namelijk de zaken en kwesties die hier door Satan worden geïmpliceerd.

En dit is dan ook tegelijkertijd de reden waarom God meer wilde doen dan alleen maar de doden weer tot leven wekken en hen weer terug te brengen naar het paradijs dat ze waren verloren; wat Hij uiteraard ook gewoon zal gaan doen. De dood en de opstanding van Christus maakten het voor God ook mogelijk dat het voor Hem gerechtvaardigd werd om volmaaktheid en leven te schenken aan een select aantal mensen die geloof in Christus bezitten. Door middel van hun geloof achtte God het gepast om hun dezelfde beloning te geven die Hij ook aan Jezus gaf; namelijk onsterfelijkheid. Dit is een groot geschenk. Een heel, heel, heel groot geschenk zelfs.

Vaak wordt het begrip ‘onsterfelijkheid’ verward met het begrip ‘eeuwig leven’. Ze zijn niet hetzelfde. Mensen zullen eeuwig leven, maar ze zullen nooit onsterfelijk zijn. Engelen hebben al duizenden jaren geleefd, toch zijn ook zij niet onsterfelijk. Inderdaad, sommige van de “goden” zullen daarnaast ook nog worden geëxecuteerd. Jezus verklaarde wat onsterfelijkheid daadwerkelijk betekent. “Want de Vader heeft leven in zichzelf en heeft het mogelijk gemaakt dat ook de Zoon leven in zichzelf heeft.” (Johannes 5:26)

Merk op dat de Vader de Zoon leven in zichzelf heeft gegeven. Het is dus niet iets dat de Zoon oorspronkelijk altijd al bezat. Het werd hem gegeven als beloning omdat hij vrijwillig zijn woonplaats in de hemel had opgegeven om als mens naar de aarde te komen om zichzelf vervolgens door de duivel te laten martelen en vermoorden. Niemand nam het leven van Jezus af. De Joden probeerden hem bij vele gelegenheden te doden. Jezus ontsnapte elke keer aan hen. Maar toen echter de voorbestemde tijd was aangebroken (Pascha) liet Jezus zich vrijwillig arresteren en liet hij zichzelf afslachten als een onberispelijk lam.

Na zijn opstanding werd Jezus een levengevende geest. Hij kan leven schenken aan wie hij maar wil, omdat hij vanaf dat moment leven in zichzelf had, net zoals Jehovah dit heeft. Het is Gods genoegen geweest om daarnaast nog een aantal anderen uit te kiezen die één met Christus mogen worden – om in geestelijke eendracht met hem te zijn. Van hen wordt gezegd dat ze zich voeden met zijn vlees en ook zijn bloed drinken. Met welk resultaat? Jezus verklaarde dit als volgt: “Echt, ik verzeker jullie: als je het vlees van de Mensenzoon niet eet en zijn bloed niet drinkt, heb je geen leven in jezelf. Wie zich met mijn vlees voedt en mijn bloed drinkt, heeft eeuwig leven, en ik zal hem op de laatste dag uit de dood opwekken. Want mijn vlees is echt voedsel en mijn bloed is echte drank. Wie zich met mijn vlees voedt en mijn bloed drinkt, blijft in eendracht met mij en ik met hem. Net zoals de levende Vader mij heeft gestuurd en ik leef dankzij de Vader, zo zal hij die zich met mij voedt, leven dankzij mij.” (Johannes 6:53-57)

Let hier echter op de uitdrukking ‘leven in jezelf’. Dit betekent niet hetzelfde als alleen maar leven, zoals we op dit moment allemaal doen. Wat betekent dan precies de “laatste dag” waarop Christus degenen uit de dood zal opwekken die leven in zichzelf zullen hebben? Deze “laatste dag” zal niet de 1000 jaar betreffen waarin zowel de rechtvaardigen als de onrechtvaardigen uit de dood zullen worden opgewekt. Ook betreft dit niet het einde van de 1000 jaar. Het betekent namelijk de laatste dagen van deze goddeloze wereld. (Lees ook het Engelstalige artikel: “De eerste opstanding tijdens de laatste dag”)

De apostel Paulus onthulde een heilig geheim dat degenen die dood zijn in eendracht met Christus – zij die de onsterfelijke aard van Christus zullen verwerven – zullen worden opgewekt tijdens de parousia (Tweede Komst van Christus) terwijl Satan op dat moment nog steeds actief bezig is om de hele wereld te misleiden. Degenen die in eendracht met Christus tijdens de parousia zullen leven, zijn ook degenen waarover in Openbaring wordt gesproken als “de overgeblevenen van haar nageslacht”.

De reden dat Jehovah het exacte aantal verzegelden bekend heeft gemaakt, is om Satan in de gelegenheid te stellen om zijn gelijk te kunnen bewijzen dat niemand bereid zou zijn om voor Jehovah te sterven. Jehovah God heeft zelfs zo veel vertrouwen in de loyaliteit van degenen die verzegeld zijn, dat Hij zelfs het exacte aantal van de overgeblevenen bekend heeft gemaakt — dat zijn er namelijk 7.000. Nadat de definitieve verzegeling is voltooid, zal de Duivel, indien het hem lukt om slechts één van de 7.000 overgebleven exemplaren te breken, Gods voornemen om 144.000 bijeen te verzamelen hebben gedwarsboomd. De woedende demonen zullen er dus op uit gaan om oorlog te voeren tegen de zonen van God en zij zullen hen ook doden. Hierdoor zullen ze ervoor zorgen dat Christus gerechtvaardigd zal zijn om Satans wereld compleet te vernietigen.

Door onsterfelijkheid, ja, leven in zichzelf te schenken aan de 144.000 voorheen zondige nakomelingen van Adam en Eva, en door hen daarmee datgene te schenken waarover Satan eerder nog tegen Eva had verteld dat God dit op zelfzuchtige wijze achterhield, namelijk het recht om voor zichzelf te bepalen wat goed en wat slecht is, laat God daarmee zien dat Hij de meest vrijgevige en vertrouwende Vader is die iemand ooit maar zou willen hebben.

En zoals Jezus onthulde, omdat degenen aan wie veel vergeven is, ook veel liefde zullen betonen aan die nederige zondaars die zijn verlost van het uitschot van de zondige wereld van de Duivel en die daarnaast tevens het glorieuze voorrecht zullen hebben gekregen om niet alleen Jehovah’s gezicht te mogen zien, maar ook om precies zoals Hem te zijn, zoals Jezus, en ook al zullen ze niet van God afhankelijk zijn om hen van leven te voorzien, zullen ze toch getrouw aan Hem blijven, voor eeuwig en voor altijd. Zolang als ze leven, zullen ze Jehovah blijven aanbidden als de enige ware God.