Dagtekst maandag 25 maart 2024

Gods liefde voor de wereld was zo groot dat hij zijn eniggeboren Zoon heeft gegeven, zodat iedereen die in hem gelooft eeuwig leven zal hebben. — Joh. 3:16.

Door zijn Zoon te geven als een losprijs, maakte God het voor ons mogelijk vergeving van zonden te krijgen en eeuwig te leven (Matth. 20:28). Paulus schreef: ‘Omdat de dood er is gekomen door een mens, komt ook de opstanding van de doden er door een mens. Want zoals in Adam iedereen sterft, zo zal ook in de Christus iedereen levend gemaakt worden’ (1 Kor. 15:21, 22). Jezus leerde zijn volgelingen bidden: ‘Laat uw Koninkrijk komen. Laat uw wil gedaan worden op aarde’ (Matth. 6:9, 10). Het is onder meer Gods wil dat mensen voor eeuwig op aarde leven. Om dat te bereiken heeft Jehovah zijn Zoon aangesteld als Koning van het Messiaanse Koninkrijk. En hij brengt 144.000 mensen bijeen die er samen met Jezus voor zullen zorgen dat zijn wil wordt gedaan (Openb. 5:9, 10). w22.12 5 ¶11-12

Adam was een zoon van God. Hij was wellicht wel het eerste schepsel van dien aard in het fysieke rijk. Hij was sowieso de eerste aardbewoner. Hij was volmaakt en vrij van zonden. Hij had geen persoonlijkheidsgebreken, geen mentale gebreken of emotionele problemen waarmee hij moest dealen. Hij was ongetwijfeld een hele knappe, gebeitelde fysieke weerspiegeling van Gods kracht en schoonheid. Zijn dieet bestond toen uit het meest voedzame en gezonde voedsel dat een mens ooit heeft genuttigd. Er was toen ook overal voedsel in overvloed. Adam hoefde toen niet te gaan jagen of te gaan vissen. Ook hoefde hij toen niet de grond te bewerken totdat het zweet van zijn gezicht afdroop. Hij kon alles wat hij nodig had simpelweg plukken van een boom of struik. God liet zijn aardse schepping kennismaken met het eigendomsbeginsel en met het beginsel omtrent heerschappij, toen hij aan Adam uitlegde dat één bepaalde boom exclusief aan God toebehoorde. De vrucht ervan mocht ook niet worden gegeten. Het mocht zelfs niet eens worden aangeraakt. De gevolgen voor het nemen van iets dat aan God toebehoorde zouden verschrikkelijk zijn. Adam zou sterven en weer terugkeren naar de elementen van de grond waaruit hij vandaan kwam.

Adam leefde een flink aantal jaren als vrijgezelle man. Het was niet een levensstijl waar hij zelf voor had gekozen. Hij had toen echter geen keus. Er bestonden toen namelijk nog helemaal geen vrouwen. Adam kon zien dat de vogels en de dieren partners hadden; wellicht had hij toen al de verwachting dat hij op een bepaalde dag ook een partner zou gaan krijgen. En toen, werd Adam op een zekere dag wakker nadat hij een operatie had doorgemaakt, en daar was ze dan ineens! God presenteerde Eva toen aan Adam. “Eindelijk“! riep Adam uit. Het was letterlijk een huwelijk dat afkomstig was uit de hemel. Eva moest dan ook een verbijsterende schoonheid zijn geweest. Een volmaakte en prachtige helper voor de toenmalige ‘mister Universe’, Adam. Het was de bedoeling dat ze daarna nog lang en gelukkig zouden gaan leven in het paradijs. Vervolgens legde God nog een ander gebod op aan de eerste man en vrouw. Heb seks, wees vruchtbaar en vul de aarde. ‘Oh man! Adam liet zich dat hoogstwaarschijnlijk geen twee keer zeggen.

We weten niet hoeveel Jehovah tegen Adam had verteld over de geestenwereld. Het moge duidelijk zijn dat Adam destijds wist dat God een geest was. Jehovah maakte op de een of andere manier zijn onzichtbare aanwezigheid voelbaar toen hij op het winderige deel van de dag door de tuin wandelde. Het was toen waarschijnlijk onderdeel van de dagelijkse routine van God om te wandelen en te praten met de man die hij eigenhandig had geschapen. Maar op een zekere dag, toen Jehovah naar de tuin kwam om zijn zoon te bezoeken, was hij ineens nergens meer te bekennen. “Waar ben je?” riep Jehovah. Vervolgens kwam Adam uit zijn schuilplaats tevoorschijn. Waarom verborg Adam zich in vredesnaam? Adam legde uit: “Ik hoorde uw stem in de tuin, maar ik was bang omdat ik naakt was en daarom heb ik me verborgen.” Aha, de man was zo schuldig geworden als de zonde zelf. Maar wat was er dan gebeurd? God stond Adam toe om zich nader te verklaren: ‘‘Wie heeft je verteld dat je naakt was? ‘Heb je soms van de boom gegeten waarvan ik je verboden heb te eten?’

Omdat God de mens naar zijn evenbeeld had geschapen, bezat Adam een aangeboren besef van goed en kwaad. Hij had een geweten. En zijn geweten was ook perfect op God afgestemd. Adam had voor dat moment nog nooit eerder schaamte gevoeld. Ook voelde hij zich daarvoor nooit schuldig. Hij had jarenlang volledig naakt door de tuin gewandeld, zonder zelfbewustzijn of schaamte over zijn naaktheid. Maar toen Adam eenmaal deed waarvan hij wist dat het verkeerd was, dienden de schuldgevoelens, schaamte en angst en het verlies van zijn relatie met God zich ineens aan. Hij had zichzelf veroordeeld. En hij was zichzelf hiervan ook bewust. Het leven zou voor hem vanaf dat moment nooit meer hetzelfde kunnen zijn. Het paradijs was verloren. Adam was toen niet langer meer de volmaakte man die hij ooit was. De ontspannen gesprekken tussen hem en God waren vanaf dat moment voorbij. Als triest bewijs van wat het menselijk ras is geworden, gaf Adam, in plaats van zich te vermannen en verantwoordelijkheid te nemen voor zijn ongehoorzaamheid, de schuld aan Eva en suggereerde hij daarmee dat de schuld in het verlengde bij God zelf lag. ”De vrouw die u mij gegeven hebt, die heeft mij een vrucht van de boom gegeven en dus heb ik gegeten.” God speelde het spelletje van Adam mee en wendde zich vervolgens tot Eva en vroeg aan haar: “Waarom heb je dat gedaan?” En wat was daarop het antwoord van Eva? “De slang heeft me bedrogen en dus heb ik gegeten.”

Wat Eva zei was waar. De slang had haar ook inderdaad bedrogen. Hoewel Eva toen een volwassen vrouw was, was ze met betrekking tot haar onschuld en onwetendheid nog slechts een kind. Ze had een prachtige geest, maar ze had tegelijkertijd geen levenservaring. Ze had in tegenstelling tot haar man niet jarenlang doorgebracht in Jehovah’s gezelschap. Ze was toen nog letterlijk ‘van gisteren’. Ze realiseerde zich toen ook niet dat slangen helemaal niet konden praten. Indien ze had geweten dat een machtige engel aan wie Jehovah de taak had toevertrouwd om op te treden als hun opzichter en beschermer, op verraderlijke wijze had besloten dat hij vond dat hij degene was die aanbeden moest worden, dan zou ze zich er ook bewust van zijn geweest dat Gods hemelse zoon een sluw plannetje had bedacht om een reptiel te gebruiken om zodoende zijn identiteit te verhullen. Eva zou in dat geval ook hoogstwaarschijnlijk met afgrijzen hebben gemaakt dat ze weg kwam. Mogelijk heeft Satan Eva naar Jehovah’s speciale boom gelokt waarin de slang zat verborgen, waardoor het misschien leek alsof de slang iets van de verboden vrucht had gegeten, om Eva zo te misleiden waardoor ze de conclusie zou trekken dat het reptiel wijsheid had gekregen en kon spreken, just omdat de slang van de vrucht had gegeten. De apostel Paulus bevestigde op een later moment dat Eva grondig werd bedrogen. Echter gold dit niet voor Adam. Desondanks wist Eva wel dat God hen had geboden om de boom niet aan te raken. Dat was dan ook alles wat ze moest weten.

De eens zo volmaakte cherub werd dus de vader van de leugen, waarbij hij op sluwe wijze de naïeve Eva bedroog, wetende dat zij Adam zou verleiden zich bij haar aan te sluiten, zodat hij op zelfzuchtige wijze de plaats van Jehovah kon innemen. Jehovah speelde vervolgens mee ten aanzien van de vermomming van de duivel en Jehovah zei toen tegen de slang: “‘Omdat je dat hebt gedaan, ben je vervloekt onder de tamme dieren en de wilde dieren op het land. Op je buik zul je kruipen en stof zul je eten, je hele leven lang. En ik zal vijandschap stichten tussen jou en de vrouw en tussen jouw nageslacht en haar nageslacht. Hij zal jouw kop verbrijzelen en jij zult hem in de hiel treffen.”

Sommigen van Adams onvolmaakte nakomelingen, zoals bijvoorbeeld wij, zouden kunnen redeneren dat Jehovah te hardvochtig was door Adam en Eva uit de tuin te verwijderen en hen ter dood te veroordelen. Is Jehovah dan niet barmhartig en vergevingsgezind? Jazeker, maar we moeten echter wel goed begrijpen dat volmaakte schepselen geen fouten maken. Wanneer een volmaakt schepsel, of het nu een mens of een geest is, willens en wetens ongehoorzaam is aan God, dan is dat iets heel slechts. Iets héél, héél, héél slechts zelfs. Bovendien had God Adam en Eva al van tevoren gewaarschuwd dat de straf voor het nemen van iets wat aan Hem toebehoorde de dood zou betekenen. Dat wisten ze toen ook heel goed. Daar was toen ook zeker geen Satan standing before throne of God onduidelijkheid over. Hoe had God hun daden dan door de vingers kunnen zien? Satan had God op dat moment al beschuldigd dat God een leugenaar zou zijn. De Lasteraar zou in dat geval zijn gelijk hebben gekregen indien God de straf die hij van tevoren had uitgevaardigd niet daadwerkelijk ten uitvoer zou hebben gebracht.

De sluwe geest wist, dat aangezien Adam en Eva geen kinderen hadden in Eden, en omdat God genoodzaakt was om de daad bij het woord te voegen door hen ter dood te brengen, dat daardoor ook Gods voornemen om de aarde met volmaakte mensen te vullen zou mislukken. Ook wist de Duivel dat nadat God Eva uit de rib van Adam had geschapen, hij had aangekondigd dat zijn schepping perfect was en dat hij toen klaar was met zijn scheppingswerk. Indien God weer twee hele nieuwe mensen zou hebben geschapen ter vervanging van Eva en Adam, zou Jehovah zich daarmee ook schuldig maken aan het schenden van zijn eigen zelfopgelegde sabbat. De sluwe engel veronderstelde toen waarschijnlijk dat hij God te slim af was.

Echter maakte Gods enigmatische veroordeling van de slang in Eden alles duidelijk. God zou daarop toestaan dat een zondig, stervend menselijk ras zich buiten Eden verder zou ontwikkelen en God nam zich voor om op een later moment een herstel tot stand te brengen. Maar hoe kon God dan mogelijkerwijs een afgetakeld en gedegenereerd ras als het onze verlossen? Door middel van een losprijs. Maar op welke wijze kon er dan een losprijs worden betaald? God had de wereld zozeer lief dat Hij zijn eniggeboren Zoon heeft gegeven. Door het volmaakte leven van zijn eniggeboren hemelse Zoon over te brengen naar de moederschoot van een joodse maagd, entte Jehovah een volmaakte mens in het uitstervende menselijke ras, die overeenkwam met de waarde van de oorspronkelijke volmaakte mens. Paulus noemde Jezus ‘de tweede mens’ en de ‘laatste Adam’. In tegenstelling tot de eerste mens die was geschapen uit het stof gehoorzaamde Jezus God tot het bittere einde; door middel van een gruwelijk pijnlijke marteldood.

Nu rest ons alleen nog de terugkeer van Christus als Koning van de wereld waarvoor hij zijn leven gaf. Satan weet ook heel goed dat Jezus op een bepaald moment zal komen. Satan en zijn goddeloze demonen bereiden zich voor op een oorlog. Ook de natiën der aarde bereiden zich hier koortsachtig op voor. De Duivel is voornemens om de hele mensheid te gijzelen en om de planeet in een grote radioactieve parkeerplaats te veranderen zodra Christus actie zal ondernemen om hem uit te schakelen. Laat Jezus de mensheid dus redden van een holocaust die zij zelf hebben veroorzaakt, als hij dat kan. En dat is dus ook wat we zullen gaan zien.

“Let op! Ik kom als een dief. Gelukkig is hij die wakker blijft en zijn bovenkleren houdt, zodat hij niet naakt rondloopt en mensen zijn schaamte zien.’ En ze verzamelden hen op de plaats die in het Hebreeuws Armageddon wordt genoemd.” (Openbaring 16:15-16)