Dagtekst maandag 17 mei

Blijf elkaars lasten dragen. — Gal. 6:2.

Het is te prijzen dat veel gemeenten en afzonderlijke personen doen wat ze kunnen om  volletijddienaren in staat te stellen in hun toewijzing te blijven. Ze moedigen hen aan met hun werk door te gaan, geven ze financiële en materiele ondersteuning of helpen ze zorg te dragen voor familieleden. Als volletijddienaren van toewijzing veranderen en in jouw gemeente komen, denk dan niet dat ze hebben gefaald of iets verkeerds hebben gedaan. Help ze in plaats daarvan de overgang te versoepelen. Geef ze een warm welkom en prijs ze voor hun werk, al doen ze nu misschien minder door een slechte gezondheid. Leer ze kennen. Profiteer van hun rijkdom aan kennis, opleiding en ervaring. Degenen die een nieuwe toewijzing krijgen, hebben in het begin misschien hulp nodig bij het vinden van woonruimte, werk, een vervoermiddel en andere basisbehoeften. w19.08 23-24 ˚12-13

Degenen die bedreven zijn in het schrijven van verkondigingsbrieven hebben wellicht ook wat financiële ondersteuning nodig. Hier in de Verenigde Staten kost een enkele postzegel ongeveer 50 cent. Wanneer een pionier vervolgens 40 brieven per dag verstuurt, wat misschien wel het gemiddelde aantal woningen zou kunnen zijn die men vroeger tijdens een gewone velddienstsessie bezocht, dan zou dat ongeveer $ 20,- dollar aan portokosten betekenen. De verzendkosten zouden zo kunnen oplopen tot $ 400 of 500 dollar per maand. Natuurlijk is het aan de andere kant ook zo dat verkondigers het een en ander kunnen besparen doordat ze geen vervoerskosten meer hoeven te maken en ook doordat ze tegenwoordig tussendoor geen dure koffie meer nuttigen bij diverse koffietentjes.

Het is voor mij verbijsterend om te moeten zien dat het Wachttorengenootschap deze oude dagteksten blijft publiceren alsof Jehovah’s Getuigen tegenwoordig nog steeds naar buiten zouden gaan om deel te nemen aan de velddienst van deur tot deur en ook alsof Getuigen tegenwoordig nog steeds fysiek in de Koninkrijkszaal samenkomen. In het huidige digitale tijdperk zou je toch verwachten dat een organisatie die er trots op is dat ze gebruik maken van de meest moderne technologieën om geestelijk voedsel op het juiste moment te publiceren, dat zo’n organisatie er dan ook voor zou zorgen dat ze de nodige aanpassingen zouden doorvoeren ten aanzien van dit geestelijke voedsel en dat ze voedsel zouden opdienen dat meer is afgestemd op de actuele situatie.

Het is niet gezond om te doen alsof alles nog steeds zo is als voor de pandemie. Het is ronduit gevaarlijk om je over te geven aan een onwerkelijk beeld van de realiteit. Het kan er zelfs toe leiden dat men de waarheid regelrecht gaat ontkennen.

Hier in de Amerikaanse staat Michigan gaat het dagelijkse leven steeds meer richting ‘normaal’, ook al had de staat Michigan een van de strengste lockdowns. (Vorig jaar mochten we in deze periode zelfs geen tuingereedschap, verf, planten of zaden kopen. Blijkbaar wilde de gouverneur niet dat mensen thuis zouden gaan klussen of dat ze tuinklusjes zouden gaan doen. Dit alles terwijl ze zich tegelijkertijd in huis dienden op te sluiten met de ramen en deuren gesloten. Dat zou ook ongetwijfeld de reden kunnen zijn geweest waarom ik onlangs in iemands voortuin een politiek bord zag staan met daarop de tekst: “MIJN GOUVERNEUR IS EEN IDIOOT!”).

Gisteren reed ik tijdens het zondagse middaguur toevallig langs een kerk hier in de buurt. Wat me opviel, was dat de parkeerplaats bijna helemaal vol stond – net zoals vroeger ook het gemiddelde parkeerterrein van iedere Koninkrijkszaal die ik ken vol stond. Ik keerde mijn pick-uptruck en ik reed naar de achterkant van de parkeerplaats van de kerk om een ​​foto te maken met mijn iPhone. De gemeenteleden verlieten op dat moment het gebouw en sommigen van hen waren al weggereden tegen de tijd dat ik de foto kon nemen. Het viel mij op dat de meeste parochianen die de kerk verlieten niet eens mondkapjes droegen. Puur uit nieuwsgierigheid heb ik toen de kerk, die Bethel heet, “gegoogeld”. Ik zag dat deze kerk behalve een eigen website ook nog een Twitter-profiel had. Ik kwam erachter dat “Bethel” mensen de vrije keuze biedt om persoonlijk de kerk fysiek te bezoeken of dat ze de kerkdienst online willen volgen. Dat lijkt alleszins redelijk. Laat de mensen zelf maar beslissen. Iedereen weet immers dat er een klein besmettingsrisico bestaat. Het andere Bethel zou daarom ook iets kunnen leren van de benadering van andere religieuze organisaties. Maar zoals u wellicht al weet, heb ik het vermoeden dat er iets heel anders aan de hand is dan alleen maar behoedzaam zijn in verband met de pandemie – iets dat veel duisterder is dan dat.

Het is ironisch om te constateren dat het Wachttorengenootschap in hun JW Broadcast-presentatie van de maand mei openlijk het feit betreuren dat de autoriteiten in Rusland elke Koninkrijkszaal hebben gesloten. Maar wat maakt het dan überhaupt uit? Er vinden op het moment toch nergens ter wereld vergaderingen in Koninkrijkszalen plaats. Zelfs al zouden de Russische autoriteiten het aan Jehovah’s Getuigen toestaan om de Koninkrijkszalen te bezoeken dan zou het Besturend Lichaam het de Jehovah’s Getuigen alsnog verbieden om in de zaal samen te komen. Wat een regelrechte hypocrisie!

Ik vraag me af of het Besturende Lichaam überhaupt nog voornemens is om Jehovah’s Getuigen ooit nog toe te staan om weer de Koninkrijkszalen te bezoeken of om van deur tot deur te gaan of om zelfs nog maar op een straathoek te gaan staan met een lectuurkarretje. Misschien hopen de verkondigers van niet. Misschien heeft Jehovah het land wel verlaten, zoals het bekende gezegde luidt. De tijd zal het leren.