Dagtekst dinsdag 11 mei

Het is genoeg geweest! O Jehovah, neem mijn leven weg. — 1 Kon. 19:4.

Toen Elia door koningin Izebel met de dood werd bedreigd, vluchtte hij naar het gebied rond  Berseba. Hij raakte zo ontmoedigd dat hij ‘vroeg of hij mocht sterven’. Hoe kwam het dat hij zich zo voelde? Elia was onvolmaakt, ‘een man met dezelfde gevoelens als wij’ (Jak. 5:17). Misschien voelde hij zich overbelast en lichamelijk uitgeput. Elia dacht blijkbaar dat alles wat hij voor de zuivere  aanbidding had gedaan voor niets was geweest, dat er in Israël niets was veranderd en dat hij de enige was die Jehovah nog diende (1 Kon. 18:3, 4, 13; 19:10, 14). Jehovah begreep hoe Elia zich voelde en hij werd niet kwaad op hem omdat hij zijn gevoelens uitte. In plaats daarvan hielp hij hem nieuwe kracht te krijgen (1 Kon. 19:5-7). Later corrigeerde Jehovah Elia vriendelijk door zijn  ontzagwekkende macht te demonstreren. Vervolgens wees Jehovah hem erop dat er in Israël nog 7000 personen waren die weigerden Baäl te aanbidden (1 Kon. 19:11-18). Op praktische manieren liet Jehovah zien dat hij van Elia hield. w19.06 15-16 ˚5-6

De Bijbel is een buitengewoon boek. Er is niets wat ermee valt te vergelijken. Het is het product van de superieure wijsheid van God zelf. Het vertelt het hele verhaal, van A tot Z, over hoe we hier zijn gekomen en waar we naartoe gaan. Hoewel het complete verzamelwerk van alle documenten waaruit de Bijbel bestaat werd opgebouwd gedurende vele eeuwen, met als hoogtepunt de geboorte van het christendom, bestaat er daarnaast ook een gemeenschappelijk thema dat met alles verbonden is: de rechtvaardiging van Jehovah’s soevereiniteit.

Het zogenoemde Oude Testament, dat de geschiedenis van Israël documenteert, wordt door degenen die zichzelf als christenen beschouwen grotendeels afgedaan als iets irrelevants. Ook het Wachttorengenootschap vormt hierop geen uitzondering. Hoewel het Genootschap de Bijbel ogenschijnlijk als authentiek aanvaardt moeten we aan de andere kant helaas concluderen dat het Wachttorengenootschap belangrijke delen van de Hebreeuwse geschiedenis ook effectief irrelevant heeft gemaakt doordat ze de zeer belangrijke verslagen, zoals die van Elia, weten te degraderen tot ‘feel-good-lessen’ van het niveau die men zou mogen verwachten van de gemiddelde zondagsschool die als primaire boodschap verkondigen dat God van je houdt.

Het laatste boek van de Bijbel zinspeelt op Elia, niet bij naam, maar door de handelingen te beschrijven die door de twee getuigen werden ondernomen. Elia begon zijn werk door het bevel te geven om de hemelen te sluiten, zodat er gedurende drie en een half jaar geen regen zou vallen. Het is dan ook geen toeval dat de twee getuigen ook gedurende een periode van 42 maanden lang zullen profeteren waarbij er ook wordt gezegd dat ze een soortgelijk wonder zullen verrichten. Ook riep Elia Jehovah aan en liet vuur vanuit de hemel neerdalen om een offer te verteren dat hij had voorbereid. Daarna gaf Elia het bevel dat Izebels profeten van Baäl moesten worden afgeslacht. Evenzo wordt ook het volgende over de twee getuigen gezegd: Als iemand ze kwaad wil doen, komt er vuur uit hun mond dat hun vijanden verteert. Als iemand ze kwaad zou willen doen, moet hij op die manier worden gedood. (Opb. 11:5)

Het Wachttorengenootschap beweert dat deze twee getuigen al meer dan 100 jaar geleden zouden zijn gekomen en vervolgens ook zouden zijn gedood. Wie zou er nou dit soort nonsens kunnen geloven?

Uit de symbolische brief aan de gemeente Thyatira die gedurende de dag des Heren zal bestaan, blijkt dat Jezus een probleem heeft met sommige christenen omdat zij de slechte aanwezigheid van Izebel tolereren. Maar dit heb ik tegen je: dat je die vrouw Izebel tolereert, die zich een profetes noemt. Ze onderwijst en misleidt mijn slaven, zodat ze seksuele immoraliteit bedrijven en dingen eten die aan afgoden zijn geofferd. Ik heb haar tijd gegeven om berouw te hebben, maar ze wil geen berouw hebben van haar seksuele immoraliteit. Luister! Ik sta op het punt haar ziek te maken en grote ellende te brengen over degenen die overspel met haar plegen, tenzij ze berouw hebben van haar daden. Ik zal haar kinderen doden met dodelijke plagen, zodat alle gemeenten zullen weten dat ik het ben die het hart en de diepste gedachten onderzoekt. En ik zal elk van jullie geven naar zijn daden. (Opb. 2:20-23)

Baälaanbidding was een decadente vorm van fallus aanbidding. De seksuele immoraliteit die door de “christelijke” Izebel wordt bevorderd, houdt echter niet noodzakelijkerwijs in dat het hier ook vanzelfsprekend gaat om een letterlijke vorm van overspel of hoererij van de kant van degenen die haar tolereren. Afgoderij kent vele vormen. Het kan bijvoorbeeld de vorm aannemen waarbij een organisatie wordt verheerlijkt die pedofielen in bescherming neemt tegen hun mogelijke rechtsvervolging; wat in wezen neerkomt op het tolereren van het offeren van kinderen.

Het is opmerkelijk dat Elia alle profeten van Baäl liet afslachten. Jezus waarschuwt dat hij Izebel en haar demonische zaad zal doden door middel van een dodelijke plaag, waarbij hij haar in een grote verdrukking zal werpen, wat uiteraard zal plaatsvinden tijdens de grote verdrukking zelf. Jezus verklaarde dat hij met het lange zwaard uit zijn mond zou strijden tegen de afgodendienaars in de gemeente Pergamum. Het feit dat de twee profetische getuigen hun vijanden zullen doden door middel van het vuur uit hun mond, moet betekenen dat de uitverkorenen die Christus met hun eigen ogen zullen zien tijdens de parousia, ook de oordelen van Christus zullen gaan verkondigen waarbij ze de doodstraf zullen uitspreken over de afgodendienaars die blijven opscheppen over de bewering dat ze de zuivere aanbidding hebben gevestigd.