Opmerking van de Nederlandse vertaler: Dit oorspronkelijke artikel werd in het Engels gepubliceerd op 1 juni 2019. Dit artikel betreft deel 9 uit de reeks artikelen die in het teken staan van het profetische Bijbelboek Ezechiël.
“Hij bracht me naar het binnenste voorhof van het huis van Jehovah. Daar, bij de ingang van de tempel van Jehovah, tussen de voorhal en het altaar, waren zo’n 25 mannen met hun rug naar de tempel van Jehovah en hun gezicht naar het oosten. Ze bogen zich neer voor de zon in het oosten.” (Ezechiel 8:16)
De zon heeft de krachtigste invloed op de aarde. Het is het centrum van het zonnestelsel – waar alle lokale hemellichamen omheen draaien. De zon is de bron van leven (zonder de goddelijke geest buiten beschouwing te laten) Zonder de zon zou er op aarde geen leven mogelijk zijn. Door het wonderbaarlijke fotosyntheseproces kunnen planten die chlorofyl bevatten, zonne-energie opnemen om daarmee vrijwel al het voedsel te produceren dat door levende wezens wordt geconsumeerd – zowel groot en klein. De beweging van de aarde rond de zon zorgt daarnaast ook nog voor de verandering van seizoenen en kan, afhankelijk van waar men woont, heel extreem zijn. De rotatie van de aarde zorgt voor dag en nacht wat invloed heeft op het menselijk gedrag – zoals het circadiane ritme, waarbij periodes van slaap en ontwaken worden afgewisseld.
Het is daarom ook niet verwonderlijk dat mensen uit de oudheid de zon als een god beschouwden. Ze konden de kracht van de zon op veel verschillende manieren zien en voelen. Dit alles werd destijds nogal mysterieus en onverklaarbaar gevonden, aangezien de wetenschap toen nog in de kinderschoenen stond. Ze konden toen ook niet weten dat de zon gewoon een van de vele biljoenen sterren in de kosmos is. De priesters uit de oudheid kwamen toen dus met allerlei verklaringen om het bestaan van de zon op een religieuze manier uit te leggen. De Egyptenaren geloofden bijvoorbeeld dat de zon een god was die Ra heette. De Egyptenaren wisten niet dat deze Ra die ze aanbaden een nogal kleine ster was in vergelijking met sommige van de reusachtige massieve hemellichamen in het universum. De grootheid van de zon in relatie tot de aarde kan worden verklaard aan de hand van haar nabijheid. De zon is gemiddeld slechts 149,6 miljoen kilometer van onze aardbol verwijderd, wat niets is vergeleken met de lichtjaren die de galactische ruimte overspannen. De priesters wisten destijds niet dat hun Ra slechts een enorme bal van gas was die onderhevig is aan kernfusie.
Maar de Hebreeën wisten wel beter – althans, ze hadden beter moeten weten. Tijdens hun exodus uit Egypte demonstreerde de grote God, Jehovah, voor iedereen dat Ra geen god was – geen echte god. In een wedstrijd van god-tot-god legde Jehovah hen allemaal het zwijgen op. Hij toonde aan dat ze allemaal machteloos waren. Ra werd vooral vernederd toen Jehovah drie dagen lang duisternis over het land liet komen. Ra werd verhinderd om zijn gezicht te laten zien in opdracht van Mozes, die toen Jehovah’s vertegenwoordiger was. Verbazingwekkend genoeg werd de zon echter wel zichtbaar in het land Gosen, waar Mozes en de Hebreeën verbleven. Realiseert u zich eens de enorme kracht die Jehovah bezit: Hij kan de zon laten verdwijnen!
Toen Mozes later het verslag schreef dat we ook wel kennen als “Genesis”, werden de Joden ervan bewust gemaakt dat God “in het begin de hemel en de aarde schiep”. Door middel van Mozes openbaarde Jehovah God dat hij alles had geschapen – inclusief de zon. Gods kracht en kennis gaan het menselijk begrip ver te boven. Echter vormt dit geen reden om de simpele uitspraak “God schiep” te verwerpen.
Volgens de meest vooraanstaande christelijke evangelieprediker Paulus, legde hij uit dat God in het verleden de onwetendheid door de vingers heeft gezien van mensen die de schepping hebben aanbeden in plaats van de Schepper. God was bereid om hen te vergeven, wetende dat ze onwetend waren en dat ze werden misleid door de demonen die probeerden om zich te presenteren alsof ze zelf God waren.
Hoewel God zich ook tolerant opstelde ten opzichte van de Hebreeën en hun vele opstanden, bleef Hij hun gedrag niet eindeloos accepteren. Waarom? Omdat ze beter wisten…althans, ze hadden beter moeten weten. Daarom waren de 25 mannen, die Ezechiël in een visioen met hun rug naar de tempel van Jehovah zag staan terwijl zij zich neerbogen voor de zon ook absoluut onvergeeflijk. Ze bevonden zich tenslotte op het voorhof van de tempel van Jehovah. Wie dachten ze wel niet wie Jehovah was? Ze beschikten over de geschreven Wet en het historische verslag van Gods handelingen met zijn eigen volk. Wat bezielde hen om Jehovah opzettelijk te beledigen door een daad van aanbidding te verrichten voor de zon? Ze hadden net zo goed hun middelvinger kunnen opsteken richting God – wat in onze moderne tijd een van de meest aanstootgevende gebaren is. Ze zullen zich ook absoluut moeten gaan verantwoorden voor hun schandalige belediging.
In reactie daarop zei Jehovah in de slotverzen van het achtste hoofdstuk het volgende: “Mensenzoon, zie je dat? Is het voor het huis van Juda niet erg genoeg dat ze die walgelijke dingen doen? Moeten ze het land ook nog met geweld vullen en mij blijven tergen? Kijk hoe ze de tak naar mijn neus uitsteken. Ik zal handelen in woede. Ik zal geen medelijden hebben en geen medegevoel. Al roepen ze luid in mijn oren, ik zal ze niet horen.” (Ezechiël 8:17-18)
Het is interessant om op te merken dat God zei dat het “huis van Juda” zich schuldig maakte aan walgelijke overtredingen. In werkelijkheid betrof het relatief gezien een handjevol individuen – 70 mannen in de binnenkamers en ongeveer 25 mannen die de zon aan het aanbidden waren, inclusief de vrouwen die aan het treuren waren over de god Tammuz. Het klopt dat een ieder die de tempelgronden betrad, bij de ingang van deze tempel werd blootgesteld aan het symbool van jaloezie. Echter is het feit waar het hier om gaat dat de leiders een zwaardere verantwoordelijkheid op zich dragen. Dat is ook altijd al zo geweest. We weten bijvoorbeeld dat slechts één man, Salomo, ervoor verantwoordelijk was dat de gehele natie verviel in afgoderij, wat verstrekkende gevolgen had voor Israël als geheel. Er waren daarnaast ook nog andere koningen die op dezelfde manier hadden gehandeld. Zelfs David, die door Jehovah als rechtvaardig werd beschouwd, handelde dwaas toen hij de opdracht gaf om een volkstelling te houden, wat uiteindelijk resulteerde in het feit dat 70.000 mensen omkwamen als gevolg van een plaag die Jehovah had bevolen.
Jezus verklaarde een principe dat de kern vormt van Gods gerechtigheid toen hij zei: “…Als er veel aan iemand wordt gegeven, zal er veel van hem worden geëist, en als er veel aan iemand wordt toevertrouwd, zal er meer dan gebruikelijk van hem worden geëist.“ (Luk 12:48b)
Tegenwoordig aanbidt niemand meer letterlijk de zon. Oké, misschien met uitzondering van een aantal New Age Druïden of wat dan ook. Echter wordt de zon metaforisch gebruikt vanwege zijn dominantie over de aarde – als een symbool voor verlichting en macht. Omdat de zon elke ochtend opkomt, vertegenwoordigt de dageraad de hoop voor de toekomst, een nieuwe dag die aanbreekt. Daarom verwijst Jezus ook naar zichzelf als “de heldere morgenster”. (Openbaring 22:16)
Jezus belooft ook dat hij deze “morgenster” zal geven aan zijn trouwe gezalfde volgelingen die de wereld zullen overwinnen. (Openb. 2:28) Petrus gebruikte in 2 Petrus 1:19 ook nog een soortgelijke analogie toen hij verklaarde: “Daardoor is het profetische woord voor ons nog zekerder geworden, en jullie doen er goed aan je aandacht erop te richten als op een lamp die schijnt in een donkere plaats (totdat de dag aanbreekt en er een dagster opgaat) in je hart.“ (De dagster is de laatste ster die zichtbaar is aan de oostelijke hemel tijdens het aanbreken van een nieuwe dag.)
Omdat Satan de waarheid omtrent deze zaken ook weet, is hij er altijd op gebrand om zichzelf op sluwe wijze in het plaatje te mengen als zijnde een verlichter. Toen Paulus de superapostelen aan de kaak stelde als bedrieglijke werkers die zichzelf hadden vermomd tot verlichte dienaren van rechtvaardigheid, zei Paulus verder: “En geen wonder, want Satan zelf blijft zich voordoen als een engel van het licht.“ (2Kor 11:14)
Net zoals hij de Egyptenaren had misleid door hen te laten geloven dat de zon een of andere mystieke kracht bezat, zo pretendeert de duivel, die zichzelf heeft vermomd als een engel des lichts ook dat hij de bron zou zijn van de geestelijke dagster en de nieuwe dageraad. Vandaar ook dat Satan beschikte over zijn eigen geheime cultus van verlichte dienaren, al lang voordat de Bijbelonderzoekers de lang verloren gegane fundamentele waarheid begonnen te onderscheiden en te publiceren die in de Schrift verborgen was. Sommigen noemen hen de Illuminati, wat betekent: “zij die verlicht zijn”. Feitelijk bestaan er zeer veel geheime genootschappen die beweren de bewaarders te zijn van esoterische kennis en occulte macht. Van deze geheime genootschappen is met name de Britse vrijmetselarij de meest invloedrijke. Ze vormen een aanhangsel van de monarchie zelf.
Het lijkt erop dat “verlichte” individuen alle grote invloedrijke instituties hebben geïnfiltreerd. Hieronder vallen bijvoorbeeld de regeringen, de kerken, het bedrijfsleven en de amusementswereld. Het universele symbool van deze sekte is het zogenaamde alziende oog van Horus dat vaak samen met een driehoek wordt afgebeeld, dat een Egyptische piramide symboliseert. Het is daarnaast ook niet toevallig dat één oog van de valkenkop van de afgod Horus de zon moet symboliseren. Het is moeilijk om de prevalentie te onderschatten van het maçonnieke oog van Horus en de piramide. Deze symbolen staan afgedrukt op ieder dollarbiljet. Ook vormt het de basis voor veel bedrijfslogo’s. Men kan ze terugvinden op prominente plekken van overheidsgebouwen en kerken. De oprichters van de Heiligen der Laatste Dagen (Latter Day Saints) – de zogenaamde Mormonen – waren ook allemaal vrijmetselaars. In de afgelopen jaren zijn deze ‘verlichte’ personen ook nog begonnen met het sponsoren van openbare evenementen waar nauwelijks wordt verhuld dat het satanische rituelen zijn voor het grote publiek.
Wanneer we nu weer eventjes teruggaan naar de Bijbelonderzoekers dienen we in gedachten te houden dat de 25 mannen die neerbogen voor de zon, hun gezicht richting het oosten hadden gericht. Dit betekent dus dat ze de opkomende zon aan het aanbidden waren – de dageraad. Vanaf het begin waren er veelbetekenende kenmerken aanwezig van de cultus van Horus. Russells eerste uitgave van het boek “Studies in the Scriptures” heette oorspronkelijk “de Millennial Dawn”. De kaft van deze publicatie werd versierd door middel van het symbool van de gevleugelde zon (het oog van Horus).
Omdat het een geheimzinnige occulte sekte betreft, zullen de ingewijden van de hogere niveaus binnen de vrijmetselarij nooit hun affiliatie onthullen. Maar ze laten wel hun vingerafdrukken achter. Deze zijn ook te zien in de Wachttoren-literatuur die door de jaren heen werd bezaaid met satanische subliminale afbeeldingen. Als gevolg van de uitvinding van vliegende drones die uitgerust zijn met videocamera’s, kwam er onlangs aan het licht dat een openlucht congresterrein van Jehovah’s Getuigen in Denemarken zo was ingericht dat het van bovenaf gezien lijkt op het occulte oog van Horus.
Kort geleden was er in de opnamestudio van JW Broadcast een set te zien voor een onderdeel van het programma genaamd “de Inside Story” waarbij twee modieus ontworpen maçonnieke piramides vol in beeld kwamen. In andere gevallen gebruikt het Wachttorengenootschap soms termen die eigen zijn aan de vrijmetselaars – bijvoorbeeld de “Meesters en de Leerlingen” (Masters and Learners).
Er lijkt maar weinig twijfel over te bestaan dat het Wachttorengenootschap wordt geteisterd door een nest van binnengedrongen duivel aanbiddende vrijmetselaars. Wanneer we weten dat Satan in het verleden grote successen heeft geboekt in het beïnvloeden van de Joden en de christenen, dan zou het werkelijk ongelooflijk lijken als Satan niet in staat zou zijn om ook Jehovah’s organisatie in deze moderne tijd te corrumperen.
De cultus van verlichte personen die het symbool van de zon gebruiken als hun logo, zijn de mannen die in Ezechiël worden afgebeeld terwijl ze zich voor de zon neerbuigen. Door te stellen dat het hier gaat om “zo’n 25 mannen”, weten we dat dit aantal hoogstwaarschijnlijk ook klopt. Er zijn er namelijk niet zo heel veel voor nodig om een groot aantal te beïnvloeden.
Is het slechts een onbeduidend detail wanneer mannen die zich naar buiten toe aan Jehovah hebben opgedragen, hem achter de schermen de rug toe te keren en hun trouw zweren aan Satan? Ze hadden beter moeten weten. De Tweede Komst van Christus naar Gods geestelijke tempel om de goddelozen te oordelen zal ertoe leiden dat het water langs hun knieën naar beneden zal stromen terwijl ze het van angst in hun broek zullen doen tijdens het opkomen van de ware, heldere morgenster. Zoals Christus ooit zei: “Daar zal hij jammeren en knarsetanden.“ (Matt 25:30)
Wordt vervolgd…
Leave A Comment