Dagtekst maandag 10 juni 2024

Wie geen barmhartigheid toont, zal geoordeeld worden zonder barmhartigheid. Barmhartigheid triomfeert over oordeel. — Jak. 2:13.

Vergeven is een blijk van waardering. In een gelijkenis vergeleek Jezus Jehovah met een meester die een van zijn slaven een enorme schuld kwijtschold toen hij die niet kon terugbetalen. Later had die slaaf zelf geen medelijden met een slaaf die hem een veel kleiner bedrag schuldig was (Matth. 18:23-35). Wat wilde Jezus ons leren? Als je echt waardeert hoeveel medelijden Jehovah met je heeft en hoe barmhartig hij voor je is, zal dat je ertoe bewegen anderen te vergeven (Ps. 103:9). Jaren geleden werd in De Wachttoren gezegd: ‘Ongeacht hoevele malen wij onze medeschepselen vergiffenis schenken, de mate van vergevensgezindheid en barmhartigheid die God door Christus jegens ons oefent, zou er nooit door kunnen worden geëvenaard.’ Wie vergeeft, wordt vergeven. Jehovah is barmhartig voor wie zelf barmhartig zijn (Matth. 5:7). Jezus maakte dat duidelijk toen hij zijn discipelen leerde bidden (Matth. 6:14, 15). w22.06 10 ¶8-9

Opmerking van de Nederlandse vertaler: Het eerste gedeelte betreft een relevante vraag van een lezer uit het e-Watchman archief. De vraag van deze lezer, inclusief de reactie op die vraag werd oorspronkelijk gepubliceerd op 23 september 2010. Het tweede gedeelte van dit artikel betreft het meest recente commentaar van Robert op de bovenstaande dagtekst van het Wachttorengenootschap.

VRAAG VAN EEN LEZER: Vergeeft Jehovah je altijd voor je zonden, ongeacht hoe ernstig die zonden ook zijn? Hoort Jehovah ook echt daadwerkelijk je gebeden en vergeeft Hij je dan ook?

ANTWOORD: Jehovah zal ons blijven vergeven zolang wij maar het oprechte geloof hebben om Hem om vergeving te vragen. Het gevaar zit hem echter in het risico dat we ons geloof in die mate zouden kunnen verliezen dat we onszelf beginnen te veroordelen waardoor we niet langer meer het benodigde geloof kunnen opbrengen om tot berouw te komen en om daarna weer terug te keren tot God, om zogezegd de zaken weer ‘recht te zetten’. In het zesde hoofdstuk van Hebreeën schreef Paulus over het vreselijke oordeel over gezalfde christenen die afvallig werden. Paulus maakte hen erop attent dat diegenen onmogelijk weer tot berouw kunnen worden gebracht, omdat zij de Zoon van God dan namelijk weer opnieuw aan de paal zouden hangen. (Hebreeën 6:4-6) Echter moet er wel worden opgemerkt dat dit van toepassing is op de gezalfden die “eens voor altijd verlicht” zijn. De waarheid is dat Jehovah van zichzelf zegt dat hij ‘goed is en graag vergeeft‘. Het brengt God eer om barmhartigheid te tonen en te vergeven, en eerlijk gezegd ligt het eenvoudigweg helemaal niet in de aard van Jehovah om wraakzuchtig en haatdragend te zijn. Maar indien we daadwerkelijk onze relatie met God volledig zijn verloren, in wat Paulus noemde: ‘de zonde die ons makkelijk verstrikt’, moeten we daarom ook op de een of andere manier het geloof zien op te brengen om te vragen, en om te blijven vragen, en om daarna nog meer te blijven vragen, totdat we er zeker van zijn dat Jehovah ons heeft vergeven. Jezus zei meer dan eens: “Je geloof heeft je beter gemaakt”. Ons geloof in Jehovah en Christus kan hetzelfde doen.

Actueel commentaar op de bovenstaande dagtekst van het Wachttorengenootschap maandag 10 juni 2024

Vergevingsgezindheid is iets heel moois. Psalm 86:5 zegt: “Jehovah, u bent goed en vergeeft graag, u bent vol loyale liefde voor iedereen die u aanroept.“

Maar hoe zit het dan eigenlijk met degenen die zijn naam niet aanroepen of die dat valselijk doen? God is zich er zeer goed van bewust dat er ook slechte en goddeloze mensen zijn die alleen maar doen alsof ze rechtvaardig zijn. Net zoals Satan zichzelf vermomt als een engel van het licht, zo bestaan er ook handlangers van de duivel die zich naar buiten toe slechts voordoen als Jehovah’s Getuigen. Daarom heeft God ook een oordeelsdag ingesteld. Jezus sprak ook over de aankomende oogstperiode, wanneer de nep-christenen als onkruid zullen worden ontworteld en uitgeroeid. Zal er voor hen dan ook sprake zijn van enige vergeving? Nee. Jezus zei dat ze in de vurige oven zouden worden geworpen. Wij weten als christenen dan ook heel goed wat dat betekent.

De brief van Judas onthult aan ons dat de daadwerkelijke afvalligen zich bevinden binnen de gemeente van Christus. Zij liggen daar op de loer als rotsen die onder water liggen verborgen. De daadwerkelijke afvalligen vermommen zich als ouderlingen. De verzen 12 en 13 zeggen over hen: “Deze mensen, die aanwezig zijn op jullie liefdemaaltijden, zijn onder water verborgen rotsen, herders die schaamteloos alleen voor zichzelf zorgen. Waterloze wolken zijn het die door de wind heen en weer gedreven worden, bomen zonder vruchten in de late herfst, die tweemaal zijn afgestorven en die ontworteld zijn, woeste golven van de zee die hun eigen schande opschuimen, sterren zonder vaste baan, waarvoor de diepste duisternis voor eeuwig is weggelegd.” (Judas 1:12-13)

Het feit dat er hier in de Schrift staat geschreven dat ze “tweemaal zijn afgestorven, betekent dat ze al het oordeel over de tweede dood (gehenna) hebben ontvangen. Voor hen is er dan ook geen mogelijkheid meer om tot berouw te komen. Voor hen is er geen vergeving meer mogelijk. Ze hebben geen hoop op verlossing. Geen enkele hoop zelfs. “De diepste duisternis is voor eeuwig voor hen weggelegd.”

Jezus beschreef ditzelfde lot toen hij sprak over het oordeel over de slaaf die hij had aangesteld om de dienaren van zijn huisgezin op de juiste tijd te voorzien van geestelijk voedsel, maar die zich uiteindelijk ongetrouw zouden betonen te zijn ten aanzien van hun aanstelling. Met betrekking tot het oordeel over deze ongetrouwe slaaf verklaarde Jezus ook nog het volgende: “Dan komt de meester van die slaaf op een dag waarop hij het niet verwacht en op een uur dat hij niet weet, en hij zal hem heel zwaar straffen en hem hetzelfde lot laten ondergaan als de huichelaars. Daar zal hij jammeren en knarsetanden.“ Heel zwaar gestraft worden met de grootste strengheid betekent dat de slechte slaafklasse zal worden veroordeeld tot de permanente dood. Nadat deze slechte slaven door Jezus zullen zijn veroordeeld en uit zijn huisgezin zullen zijn verwijderd, zullen ze echter nog wel gedurende een korte tijd in leven blijven. En gedurende deze korte periode zullen ze de tijd krijgen om na te denken over hun onomkeerbare lotsbestemming. “Daar zal hij jammeren en knarsetanden.“