Dagtekst zaterdag 16 maart 2024

Met de hoop op redding als helm. — 1 Thess. 5:8.

Een helm beschermt het hoofd van een soldaat. In de geestelijke oorlog moet je je denkvermogen beschermen tegen de aanvallen van Satan. Hij vuurt allerlei verleidingen en ideeën op je af om je denken te infecteren. Net zoals een helm het hoofd van een soldaat beschermt, zo beschermt hoop je denken zodat je Jehovah trouw kunt blijven. Als je hoop zwakker wordt en vleselijke gedachten je gaan beheersen, kun je het doel van eeuwig leven uit het oog verliezen. Denk maar aan de christenen in het oude Korinthe die hun geloof verloren in een belangrijke belofte van God: de opstandingshoop (1 Kor. 15:12). Volgens Paulus leven mensen die geen hoop op een toekomstig leven hebben alleen voor het nu (1 Kor. 15:32). Veel mensen in deze tijd leven voor het nu en zijn alleen gericht op pleziertjes, omdat ze niet in Gods beloften geloven en geen hoop hebben. Maar wij hebben vertrouwen in de toekomst die God belooft. w22.10 25-26 ¶8-9

De eerste boeken van de Bijbel zijn de oudste documenten ter wereld. Gedurende de 1500-jarige geschiedenis van Israël zijn er steeds meer geschriften aan toegevoegd; namelijk de Profeten en Psalmen, enz.; culminerend in de eerste eeuw met de toevoeging van de christelijke Griekse Geschriften en Openbaring. Het is verbazingwekkend om het te realiseren, maar de Bijbel is door de eeuwen heen geschreven en bewaard gebleven en is tegenwoordig ook nog vertaald in vrijwel elke taal van de mensheid, en dan met name voor degenen die nog in leven zullen zijn zodra Jezus terugkomt. Inderdaad ja. De wederkomst van Christus betekent niet het einde van dit alles, maar juist het begin van het einde. Paulus schreef bijvoorbeeld over de historische voorbeelden die betrekking hebben op de slechte afloop voor degenen die tegen God in opstand kwamen, en zei: “Wat hun allemaal overkwam was een voorbeeld en is opgeschreven als een waarschuwing voor ons, op wie het einde van de tijdperken af komt.” (1 Korintiërs 10:11)

Opmerking van de vertaler: In de 2004-uitgave van de Nieuwe Wereldvertaling wordt 1 Korinthiërs 10:11 nog gedetailleerder omschreven: “Deze dingen nu bleven hun overkomen als voorbeelden en ze werden opgeschreven tot een waarschuwing voor ons, tot wie de einden van de samenstelsels van dingen gekomen zijn.”

Het is inderdaad waar dat in de eerste eeuw het Joodse systeem abrupt tot een einde kwam; echter moet er ook nog worden opgemerkt dat Paulus hier duidelijk sprak over een veelvoud aan “einden” en “samenstelsels”. De meeste vertalingen gebruiken eveneens meervoudsvormen, zoals ‘einde der tijden’, of soortgelijke uitdrukkingen. Dat er wordt gesproken over meerdere einden van samenstelsels en over twee manifestaties van Christus maakte Paulus duidelijk in zijn brieven aan de Hebreeën: “Maar nu heeft hij zich aan het einde van de tijdperken eens en voor altijd geopenbaard om door zijn slachtoffer zonde weg te doen. En net zoals mensen eens en voor altijd sterven en daarna geoordeeld worden, zo werd ook de Christus eens en voor altijd geofferd om de zonden van velen te dragen. De tweede keer dat hij komt, zal het niet zijn om zonde weg te nemen. Hij zal gezien worden door degenen die vol verlangen naar hem uitzien voor hun redding.” (Hebreeën 9:26-28)

Hebreeën 9:26-28 in de 2004-uitgave van de Nieuwe Wereldvertaling: “Maar nu heeft hij zich in het besluit van de samenstelsels van dingen eens voor altijd gemanifesteerd om zonde weg te doen door middel van het slachtoffer van zichzelf. En zoals het voor de mensen weggelegd is eens voor altijd te sterven, maar daarna een oordeel, zo werd ook de Christus eens voor altijd geofferd om de zonden van velen te dragen, en de tweede maal dat hij verschijnt, zal het los van de zonde zijn en aan hen die vurig naar hem uitzien voor [hun] redding.”

Hoewel het een boek voor alle tijden is, is het in de eerste plaats geschreven voor degenen die in leven zullen zijn zodra het moment aanbreekt waarop hij voor de tweede keer verschijnt. Was Jezus soms onzichtbaar toen hij voor het eerst verscheen? Dat is dan ook een hele domme vraag, nietwaar? Werd Jezus gezien en waargenomen als de Verlosser door degenen die in de eerste eeuw vol verlangen naar de Messias uitzagen? Ja natuurlijk zagen ze hem toen! Hoe komt het dan dat de Uitleggers van alles wat Bijbels is, desondanks toch nog blijven spreken over een onzichtbare aanwezigheid ten aanzien van de tweede keer dat hij verschijnt? Vreemd genoeg werd het idee van een onzichtbare parousia vanaf het allereerste begin van de oprichting van de Bijbelonderzoekersbeweging beschouwd als een onaantastbare waarheid, toen zij zich inspanden om de fundamentele leerstellingen van de Bijbel te kunnen begrijpen. En toch zouden ze toen zogenaamd de verborgen dingen omtrent de wederkomst van Christus hebben begrepen? Ik was namelijk in de veronderstelling dat het licht juist steeds helderder zou moeten schijnen, toch? Desondanks hebben de Jehovah’s Getuigen gedurende die hele lange periode nog geen enkele keer de juistheid van Russells onzichtbare parousia-doctrine in twijfel getrokken.

Maar wat heeft dit dan te maken met de bovenstaande dagtekst? Omdat hetgeen dat werd geschreven wordt gericht tot degenen die in leven zullen zijn ten tijde dat hij voor de tweede keer verschijnt, heeft God ons een teken gegeven, zodat we zullen weten wanneer het christelijke samenstel ten einde loopt en ook zodat we zullen weten wat er daarna zal gaan gebeuren. We hebben dan ook helemaal niemand nodig die ons uitlegt wat het teken betekent. De zonen van het licht zullen op dat moment namelijk heel goed weten wat het betekent. Zij zullen dan hun lampen aansteken en hem buiten tegemoet treden. Maar welk teken heeft God ons dan gegeven? De profeet Paulus legt uit: “Broeders, over de tijden en de tijdperken hoeven we jullie niet te schrijven. Want jullie weten zelf heel goed dat Jehovah’s dag precies zo komt als een dief in de nacht. Als ze zeggen: ‘Vrede en veiligheid!’, dan worden ze plotseling getroffen door een onverwachte vernietiging, zoals een zwangere vrouw door weeën, en ze zullen er beslist niet aan ontkomen. Maar jullie, broeders, zijn niet in duisternis, zodat de dag jullie zou kunnen overvallen zoals hij een dief zou overvallen, want jullie zijn allemaal zonen van het licht en zonen van de dag. Wij horen niet bij de nacht of bij de duisternis.” (1 Thessalonicenzen 5:1-5)

Het bovenstaande geciteerde gedeelte uit de Schrift is voor Jehovah’s Getuigen een heel bekend stuk. Maar wat betekent het eigenlijk? Het Wachttorengenootschap beweert namelijk dat er tijdens de verdrukking een ‘plotselinge vernietiging’ over Babylon de Grote zal komen, die zal uitmonden in Armageddon. Toch heeft het Wachttorengenootschap het hier bij het verkeerde eind. Ten eerste is het, zoals ik in andere artikelen al uitvoerig heb besproken, zeer waarschijnlijk dat Paulus in deze tekst niet de naam ‘JHWH’ gebruikte. Paulus schreef hier namelijk over de dag des Heren oftewel de dag van de Heer. Dat vormt dan ook een enorm probleem voor de Uitleggers, omdat zij juist beweren dat de dag des Heren al meer dan 100 jaar geleden zou zijn begonnen! Voor wat betreft de “einden van de samenstelsels”, oftewel het “einde van de tijdperken”, biedt de Nieuwe-Wereldvertaling desondanks toch nog een nuttige voetnoot.

Samenstel van dingen

Een vertaling van het Griekse woord aion als het slaat op de bestaande toestand of de kenmerken die een bepaald tijdperk onderscheiden. Het kan ook vertaald worden met ‘wereld’ of ‘tijdperk’, duidend op de algemene toestand in de wereld en de wereldse leefstijl (2Ti 4:10). Met het wetsverbond luidde God een samenstel in dat je het Israëlitische of Joodse tijdperk zou kunnen noemen. God gebruikte Jezus Christus om door middel van zijn loskoopoffer een ander tijdperk in te luiden, dat voornamelijk de gemeente van gezalfde christenen betrof. Dat nieuwe tijdperk werd gekenmerkt door de werkelijkheden die waren afgeschaduwd door het wetsverbond. In het meervoud duidt het Griekse woord op meerdere tijdperken of toestanden in het verleden of de toekomst (Mt 24:3; Mr 4:19; Ro 12:2; 1Kor 10:11).

Het besluit van de samenstelsels (meervoud) oftewel tijdperken duidt op het einde van het christelijke tijdperk, het einde van het tijdperk van evangelisatie en het betekent het einde van de tijd om nieuwe discipelen te maken. Daarnaast betekent het ook het einde van de dagelijkse gang van zaken die tot op heden nog steeds geldt onder de natiën. Het zal het einde betekenen van de tijd dat Jezus de heersers van Satans wereld heeft gebruikt om zijn werk te bevorderen. Jezus is tenslotte de Koning der koningen en de Heer der heren. Jezus heeft al die tijd dan ook zeker niet op passieve wijze aan de rechterhand van zijn Vader gezeten. Het einde van het tijdperk zal ook het einde betekenen van de superieure autoriteiten die nu nog fungeren als Gods civiele dienaren. Satan zal dan de ongeremde god worden van het samenstel oftewel systeem dat zal gaan regeren nadat het huidige systeem tot een einde zal zijn gekomen. Een systeem waarover is bepaald dat deze gedurende slechts één enkel profetisch uur zal mogen heersen, wat overeenkomt met een periode van 42 maanden.

Dus wanneer ze zullen zeggen “vrede en veiligheid”, zal dat ook meteen de plotselinge ondergang van de huidige ordening der natiën veroorzaken, samen met de ondergang van het wereldwijde werk van Jehovah’s Getuigen. Ter bevestiging: het zal het einde betekenen van het soevereine natiestaten-systeem dat tot op heden nog wordt gedomineerd door het Anglo-Amerikaanse Imperium. Het zal het einde betekenen van de vrijheid van religie en de vrijheid van meningsuiting, de representatieve democratie, het kapitalisme, de algemene zorgeloosheid en alles dat daarmee samenhangt. Zei Jezus dan niet dat hij als een dief in de nacht zou komen, op een tijdstip dat zelfs zijn eigen discipelen het niet zouden verwachten? Dat is ook de reden waarom Paulus schreef: “Broeders, over de tijden en de tijdperken hoeven we jullie niet te schrijven. Want jullie weten zelf heel goed dat Jehovah’s dag precies zo komt als een dief in de nacht.” Paulus zei dus dat er niets aan ons hoeft te worden geschreven over de dag des Heren die komt als een dief in de nacht, omdat de Heer namelijk al heeft aangekondigd dat Hij zal komen als een dief in de nacht. Snapt u?

Wanneer de dag des Heren begint, hoeven de zonen van het Licht niet te wachten op zogenaamde ‘levensreddende instructies’ van mannen die luidkeels verkondigen dat de dag des Heren al meer dan een eeuw geleden zou zijn begonnen. Ook zullen zij dan geen geloof stellen in de leugenachtige beweringen van de valse profeten over dat Jezus zich in de binnenkamers of daarbuiten in de wildernis zou bevinden. De tweede keer dat hij verschijnt, zal hij namelijk worden gezien door degenen die hem ernstig zoeken.

Nogmaals, wat heeft dit allemaal te maken met de bovenstaande dagtekst van het Wachttorengenootschap? Helemaal niets eigenlijk. Het is alleen zo dat ik naar het betreffende hoofdstuk bladerde om het geciteerde vers en de context te lezen en vervolgens kwam ik op een raaklijn. Mijn excuses daarvoor.