Gedraag je altijd goed te midden van de heidenen. Als ze je dan van kwaaddoen beschuldigen, kunnen ze ooggetuige zijn van je goede daden en als gevolg daarvan God eren. — 1 Petr. 2:12.
Jezus bleef altijd positief en ging door met prediken ook al wilden velen niet luisteren. Waarom? Omdat hij wist dat mensen de waarheid moesten weten en hij zo veel mogelijk mensen een kans wilde geven om zijn boodschap over het Koninkrijk te accepteren. Hij wist ook dat mensen die in eerste instantie geen interesse hadden later toch zouden luisteren. Ga maar na wat er in zijn eigen familie gebeurde. Tijdens de drieënhalf jaar dat hij predikte werd geen van zijn broers een discipel (Joh. 7:5). Maar na zijn opstanding werden ze christenen (Hand. 1:14). We weten niet wie uiteindelijk een aanbidder van Jehovah zal worden. De een reageert eerder op onze boodschap dan de ander. Zelfs de mensen die niet naar ons willen luisteren, zien ons goede gedrag en onze positieve houding, en misschien gaan ze uiteindelijk ‘God eren’. w21.05 18 ¶17-18
Wat er in de dagtekst staat geschreven is absoluut waar, MAAR….zoals we inmiddels wel gewend zijn van het Wachttorengenootschap, hebben ze ook in dit geciteerde bijbelvers iets heel belangrijks weggelaten. Toegegeven, in dit specifieke geval gaat het niet om een grove misleiding. Tegelijkertijd gaat het in dit geval echter ook zeker niet om iets onbenulligs. De schrijvers die op Bethel werkzaam zijn weten ongetwijfeld heel goed wat een weglatingsteken is en ook weten ze vast wel waar die weglatingstekens in de praktijk voor worden gebruikt. Een weglatingsteken bestaat normaliter uit drie kleine puntjes[…] die de lezer erop attenderen dat sommige woorden, meestal een citaat, in een bepaalde zin is weggelaten. Het zou een stuk oprechter van het Wachttorengenootschap zijn geweest indien ze deze drie kleine puntjes hadden gebruikt aan het einde van het geciteerde vers van de bovenstaande dagtekst. Maar, om welke woorden gaat het hier eigenlijk? Welke woorden heeft 
het Wachttorengenootschap dan weggelaten en waarom heeft het Wachttorengenootschap nagelaten om hun lezers te attenderen op het feit dat ze een bepaald gedeelte van het gebruikte bijbelvers hebben weggelaten? Het gaat hier namelijk om de volgende 3 weggelaten woorden: “op zijn inspectiedag.“
Het is dan ook niet alsof de schrijvers van Bethel hier hebben geprobeerd om uit economische motieven tekstruimte te besparen. Het hele vers had namelijk gemakkelijk op dezelfde regel van de betreffende dagtekst kunnen passen. Dus waarom heeft het Wachttorengenootschap er hier dan niet gewoon voor gekozen om het hele 12de vers van 1 Petrus hoofdstuk 2 op te schrijven? Welnu, ik ben erg blij dat u mij die vraag stelt. Ik heb namelijk het vermoeden dat de schrijvers 
van Bethel daarmee hebben willen voorkomen dat er onder de Jehovah’s Getuigen zomaar ineens gevaarlijke gedachten naar boven zouden kunnen komen in verband met de term ‘zijn inspectiedag’.
Ik heb tussendoor snel even in de Wachttoren-bibliotheek gezocht naar de uitdrukking “zijn inspectiedag” en volgens de zoekresultaten kwam er, behalve op plaatsen waar het vers direct 1 op 1 werd geciteerd, slechts één andere verwijzing naar boven – ééntje maar! – namelijk, in de uitgave van het tijdschift de Wachttoren van 1 september 1984. (Paragraaf 20) Verbazingwekkend genoeg paste het Wachttorenartikel de term “zijn inspectiedag” toe op de toekomst. Dat betreft dan ook een zéér zeldzame erkenning, misschien zelfs wel een kleine flits van ‘nieuw licht’ die snel even voorbij kwam vliegen, een kortstondige fractie van waarheid die wist te ontsnappen uit de vuist van de redacteur?
Dit is namelijk in strijd met het standaard dogma van het Wachttorengenootschap, aangezien het een integraal onderdeel betreft van de uitgebreide fabel dat Christus als de boodschapper van het verbond al lang geleden op aarde zou zijn teruggekomen om de geestelijke tempel te inspecteren in het jaar 1914 of in 1918, of wanneer dan ook.
20…Op zijn inspectiedag zullen natuurlijk niet allen God verheerlijken en Jehovah’s Getuigen worden. De meesten zullen niet de zijde van Gods Messiaanse koninkrijk kiezen en aan de hoge gedragsmaatstaven van dit Koninkrijk vasthouden.
Dus ja, het is dan ook zeker begrijpelijk waarom de schriftgeleerden op Bethel 
het gedeelte over zijn inspectiedag uit de dagtekst hebben weggelaten. Waarom zouden ze opzettelijk de deksel van een beerput openen, waardoor de schapen nodeloos aan het denken zouden kunnen worden gezet?
Tijdens het onderzoeken van de Schrift (zoals ons ook wordt aangespoord om te doen), is het mij opgevallen dat de meeste vertalingen, op enkele uitzonderingen na, 1 Petrus 2:12 weergeven als “de dag van bezoeking” of “de dag van visitatie”. Dat klinkt mij dan ook goed in de oren. Een bezoek van Jezus Christus. Dat zou wat zijn, nietwaar? Maar het woord “inspectie” betreft waarschijnlijk de betere keuze. Het voegt namelijk de connotatie toe van het doel van zijn bezoek. We zouden immers niet moeten veronderstellen dat de Mensenzoon na een afwezigheid van maar liefst 2000 jaren ineens langskomt om alleen maar even vlug een praatje te maken.
Wanneer we nu even verder kijken dan alleen de weglating in het aangehaalde vers van de bovenstaande dagtekst, dan zien we ook dat het Wachttorengenootschap hier enkele interessante punten naar boven haalt, en dan met name in verband met de vleselijke familie van Jezus. Het is op zijn minst 
verbazingwekkend te noemen dat zijn jongere broers pas geloof in hem begonnen te stellen nádat Jezus was geëxecuteerd. Kunt u zich voorstellen dat u zelf zou zijn opgegroeid in hetzelfde huisgezin als Jezus en dat u hem vervolgens ziet starten met zijn aardse bediening terwijl u tegelijkertijd niet gelooft dat uw eigen broer een heel speciaal iemand is? Dat zou ongelofelijk zijn. Maar uiteindelijk draaiden ze toch nog bij. Er is dus nog hoop. Zelfs voor leden van het Besturende Lichaam.
Terwijl Jezus het had over „de dag van zijn inspectie”, verschafte Jezus daarnaast ook nog talrijke illustraties. In het 13de hoofdstuk van Lukas vergeleek Jezus zichzelf bijvoorbeeld met de eigenaar van een huis die opstaat en de deur op slot doet. Zodra er mensen bij het huis aankloppen en vragen om binnen te mogen komen, zal de Heer des huizes tegen hen zeggen: “Ik weet niet waar jullie 
vandaan komen.” Vervolgens zullen degenen die buiten staan antwoorden: “We hebben in uw bijzijn gegeten en gedronken, en u hebt op onze brede straten onderwijs gegeven.” Dan zal de Heer des huizes hen de mond snoeren en tegen hen zeggen: “Ik weet niet waar jullie vandaan komen. Ga weg, onrechtvaardige mensen!”
Het is interessant om op te merken dat degenen die buitengesloten zijn, tegen de Heer van het huis zullen zeggen: “We hebben in uw bijzijn gegeten en gedronken“. Het woord dat hier wordt vertaald als “bijzijn” is niet ontleend aan de parousia. De Nieuwe Wereldvertaling gebruikt hier het woord ‘bijzijn’, oftewel ‘aanwezigheid’. Andere vertalingen zeggen weer: “Wij hebben in Uw tegenwoordigheid gegeten en gedronken”. Het is echter tegelijkertijd ook zéér veelzeggend dat de bewering van het Wachttorengenootschap, dat zij een relatie met Jehovah en Christus zouden hebben, in werkelijkheid gebaseerd blijkt te zijn op een valse aanwezigheid van Christus in het jaar 1914. Hoe dan ook, degenen die uit het huis zijn buitengesloten beweren dus volgens de Schrift dat zij een relatie met de eigenaar van het huis zouden hebben. Ze gingen ervan uit dat omdat ze in de buurt waren van de plek waar Jezus onderwees, dat ze daardoor ook meteen automatisch wel zouden worden binnengelaten op de dag van zijn inspectie.
Jezus zegt verder: “Jullie zullen jammeren en knarsetanden wanneer jullie Abraham, Isaäk, Jakob en alle profeten in Gods Koninkrijk zien maar er zelf uit gegooid worden.“
Jezus verklaarde dat de Wet en de profeten er waren tot aan Johannes de Doper en dat het vanaf dat moment Gods Koninkrijk is waar de mensen als doel naar streven. We hebben gezien dat het Wachttorengenootschap op een hele eigenwijze manier heeft besloten om hun eigen profetie te verzinnen, door te verklaren dat het Koninkrijk van God al aan de macht zou zijn gekomen en dat het Koninkrijk van God al sinds 
het jaar 1914 over de gehele wereld zou zijn begonnen met regeren. Indien dat waar zou zijn, dan zouden we dus ook enig bewijs moeten kunnen verwachten dat er iemand naar buiten is gegooid, zoals het bovenstaande vers verklaart. We weten daarentegen ook dat er sindsdien helemaal niets heeft plaatsgevonden dat hier ook maar enigszins bij in de buurt zou kunnen komen.
De uitdrukking „jullie zullen jammeren en knarsetanden” werd daarnaast ook nog in andere illustraties gebruikt. Jezus paste deze bewoording altijd toe op personen die in eerste instantie waren aangesteld en goedgekeurd, maar die op een later moment ontrouw werden, waardoor ze buitengesloten zullen worden zodra het bezoek van de meester op de inspectiedag zal gaan beginnen.
Het meest veelzeggend is nog wel dat toen hij de vraag opwierp “wie echt de getrouwe en beleidvolle slaaf is”, dat Jezus toen ook sprak over een ontrouwe 
slaaf die zijn medeslaven slaat en die drinkt met de dronkaards van deze wereld. De slechte slaaf zegt in zijn hart dat zijn meester voorlopig nog niet komt. Maar dan zal dus toch ineens plotseling de meester van het huis op bezoek komen en voor de deur staan. Onverwachts en als een dief in de nacht. Jezus vervolgde: “hij zal hem heel zwaar straffen en hem hetzelfde lot laten ondergaan als de huichelaars. Daar zal hij jammeren en knarsetanden.”
Om het nog preciezer te formuleren: in zijn illustratie van de tarwe en het onkruid verklaarde Jezus: “De Mensenzoon zal zijn engelen eropuit sturen, en ze zullen alle struikelblokken en iedereen die wetteloos leeft, uit zijn Koninkrijk verzamelen en in de brandende oven gooien. Daar zullen ze jammeren en knarsetanden. In die tijd zullen de rechtvaardigen zo helder als de zon stralen in het Koninkrijk van hun Vader. Laat iedereen die oren heeft, goed luisteren.” (Mattheüs 13:41-42)
Merk hier alstublieft op dat er staat geschreven dat het onkruid „uit zijn koninkrijk” wordt verzameld. In diezelfde context betreft het Koninkrijk ‘de gemeente van Christus’ tot aan het moment waarop het Koninkrijk live gaat en ook echt 
daadwerkelijk begint te regeren. Degenen die dus wetteloosheid beoefenen, oftewel wetteloos leven, bevinden zich op dat moment dus binnen in de gemeente van Christus, ook wel bekend als de geestelijke tempel, totdat “zijn inspectiedag” aanbreekt.
Kunt u, na dit alles te hebben gelezen nog steeds waardering opbrengen voor het feit dat het Wachttorengenootschap dit belangrijke gedeelte heeft weggelaten uit de bovenstaande dagtekst?
Leave A Comment