HET DOPEN VAN KINDEREN – WAAROM HET VERKEERD IS

Opmerking van de vertaler: Het onderstaande artikel werd oorspronkelijk in het Engels gepubliceerd op dinsdag 6 juni 2017. Het betreft een commentaar op de dagtekst van die datum.

Dagtekst dinsdag 6 juni 2017

Wie van u die een toren wil bouwen, gaat er niet eerst voor zitten om de kosten te berekenen, om te zien of hij genoeg heeft om hem te voltooien? — Luk. 14:28.

Elk jaar worden er wereldwijd duizenden jongeren gedoopt (Pred. 12:1). Ouders en ouderlingen in de gemeente willen dat jongeren die beslissing niet alleen vrijwillig nemen, maar ook weloverwogen. De opdracht en doop zijn het begin van een leven waarin een christen zegeningen van Jehovah krijgt, maar ook tegenstand van Satan (Spr. 10:22; 1 Petr. 5:8). Daarom nemen ouders de tijd om hun kinderen te leren wat het inhoudt om een volgeling van Christus te zijn. Sommige jongeren hebben geen ouders in de waarheid; in zo’n geval zullen de ouderlingen in de gemeente ze liefdevol helpen de kosten te berekenen van het volgen van Jezus (Luk. 14:27-30). Net zoals het voorbereiding vergt om een bouwproject tot een goed einde te brengen, vergt het voorbereiding om Jehovah ‘tot het einde’ trouw te blijven dienen (Matth. 24:13). w16.03 1:1, 2

Elk jaar worden er binnen de Wachttoren-organisatie wereldwijd duizenden jonge mensen uitgesloten. Afgezien van opsluiting in een justitiële inrichting, betreft uitsluiting waarschijnlijk de meest verwoestende straf die aan een jongere kan worden opgelegd. Dat komt omdat ze zich in de meest kwetsbare leeftijd van hun leven bevinden waarin ze worden gevormd voor de rest van hun leven. Wanneer zij worden uitgesloten worden ze plotseling afgesneden van de ondersteuning van hun eigen familie en vrienden waarbij ze publiekelijk ook nog eens worden gebrandmerkt als personen die het leven onwaardig zijn. En waarom wordt hen deze wrede straf dan opgelegd? Omdat ze als Jehovah’s Getuigen werden gedoopt toen ze jong waren.

De vraag waar het werkelijk om gaat is deze: waarom laten ouders überhaupt toe dat hun kinderen op zeer jonge leeftijd worden gedoopt? Waarom zouden deze ouders hun eigen kinderen überhaupt willen onderwerpen aan de mogelijkheid van een juridisch comité waarbij deze kinderen zouden kunnen worden afgesneden indien ze zouden bezwijken voor de verlangens die eigen zijn aan de jeugd? Zoals de bovenstaande dagtekst heel terecht opmerkt, is het uiterst verstandig om éérst de kosten te berekenen. En vergis u niet, de kosten die door het Wachttorengenootschap worden opgelegd kunnen heel hoog zijn met verstrekkende gevolgen!

Zou een ouder zijn eigen kind laten trouwen als dit kind slechts 16 of 15 jaar of jonger is, ervan uitgaande dat het volgens de wet van het land legaal zou zijn? Kinderen mogen op die jonge leeftijd niet eens een auto besturen of alcohol drinken. Ook mogen zij op die leeftijd nog niet stemmen, een vaste baan hebben, in het leger gaan, bepaalde films kijken zonder ouderlijke begeleiding en tal van andere dingen, totdat ze een bepaalde verantwoordelijke leeftijd hebben bereikt. Waarom bevordert en promoot het Wachttorengenootschap dan de kinderdoop? De doop wordt namelijk beschouwd als de belangrijkste en meest verreikende verbintenis die een mens in zijn leven maar zou kunnen aangaan.

Het Wachttorengenootschap heeft heel vaak de praktijk van de kinderdoop door de katholieke kerk aangevallen en bekritiseerd op grond van het feit dat de legitieme doop vereist dat een persoon willens en wetens evenals bereidwillig een verbintenis aangaat met God en Christus. Baby’s kunnen onmogelijk aan deze vereiste voldoen. Maar kan een kind dat dan wel?

Kinderen hebben meestal onrealistische en fantasierijke ideeën over wat ze later willen worden. Toen ik een jaar of vijf was, wilde ik bijvoorbeeld heel graag vuilnisman worden. Ik vond dat beroep het coolste wat er was. De hele dag aan de zijkant van een vrachtwagen hangen terwijl die vuilniswagen door de straten rijdt. Het mag dan ook duidelijk zijn dat de verlangens van kinderen veranderen naarmate ze de volwassenheid naderen. Daarom bieden scholen ook studiebegeleiders aan om deze kinderen zodoende te helpen bij het kiezen van de juiste studierichting zodat deze kinderen hun doelen kunnen bereiken. Wanneer we weten dat dit zo is, waarom staat het Wachttorengenootschap dan toe dat kinderen vanaf zeven of acht jaar een bindende verbintenis aangaan met de Allerhoogste?

Dit wil overigens niet zeggen dat kinderen niet als christen moeten worden opgevoed. Absoluut niet. Christelijke ouders zijn namelijk verplicht om hun kinderen onder de geestelijke leiding van Jehovah op te voeden. Een kind kan zijn godvruchtige toewijding tonen door zijn ouders te gehoorzamen en door op een gegeven moment zelfs een ongedoopte verkondiger te worden. Maar de doop? Welk bijbelse precedent ligt hieraan ten grondslag? In de bijbel valt zo’n precedent namelijk niet te vinden. In de gehele Griekse Geschriften valt er geen enkel voorbeeld terug te vinden waarbij er een kind wordt gedoopt. (De apostel Paulus noemde Timotheüs een kind en iemand die de Geschriften kende vanaf zijn kinderjaren, terwijl Timotheüs toen waarschijnlijk in zijn late tienerjaren zat of zelfs begin twintig was, toen het lichaam van ouderlingen hem de handen oplegden en hij actief met de apostel Paulus begon samen te werken.)

Feit is dat het niet altijd zo is geweest dat het Wachttorengenootschap de kinderdoop promootte. Het betreft namelijk een relatief recent fenomeen dat begon in de jaren tachtig. Sindsdien is de doopleeftijd van kinderen steeds verder omlaag gegaan. Maar waarom dan? Gezien het feit dat het Wachttorengenootschap vrijwel elk aspect van het geestelijke leven van de Jehovah’s Getuigen beheerst, zou de kinderdoop ook niet in de mode zijn geraakt indien het niet door Bethel zelf zou worden bevorderd. Het lijkt er dan ook sterk op dat het dopen van steeds jongere kinderen een plan betreft om zo het aantal officiële verkondigers op te krikken om daarmee de uittocht van honderdduizenden Jehovah’s Getuigen te compenseren die na verloop van tijd gedesillusioneerd zijn geraakt en die walgen van de wandaden het Wachttorengenootschap.

Gezien de hardvochtige en minachtende houding vanuit het Wachttorengenootschap ten aanzien van de veiligheid en het welzijn van alle kinderen onder de vele duizenden gemeenten van Jehovah’s Getuigen die onderworpen zijn aan het door juristen geformuleerde kindermisbruikbeleid van het Genootschap dat heeft geleid tot onnoemelijk veel schade aan veel te veel onschuldige levens, mogen wij daarom ook niet verwachten dat het Besturende Lichaam ook maar enig respect en begrip opbrengt voor de kwetsbare levens die worden verwoest als gevolg van hun eigen organisatorische uitsluitingsbeleid wanneer het gaat om de uitsluiting van jonge gedoopte tieners die overtredingen hebben begaan.

Maar wat is dan de oplossing voor dit probleem? De oplossing is heel eenvoudig. Jehovah God gaat de huidige organisatie vernietigen. Hun juristen, advocaten, hun koppensnellers en bonentellers en hun profeten zullen weldra zonder werk komen te zitten. In plaats daarvan zal er een nieuwe organisatie in het leven worden geroepen — het Koninkrijk van God. Het tweede hoofdstuk van Micha gaat hier dieper op in. In de afsluitende verzen staat geschreven: “Ik zal je beslist volledig bijeenbrengen, Jakob. Ik zal beslist de overgeblevenen van Israël verzamelen. Ik zal ze verenigen, als schapen in de kooi, als een kudde in de weide. Het zal er gonzen van de mensen.” Hij die uitbreekt zal voor ze uit gaan. Ze zullen uitbreken, door de poort trekken en erdoor naar buiten gaan. Hun koning zal voor ze uit gaan, met Jehovah aan het hoofd.” (Micha 2:12-13)

Het Wachttorengenootschap past dit stuk uit Micha vaak toe op de huidige groepering van Jehovah’s Getuigen. Echter kan dat onmogelijk het geval zijn. Het samenkomen en bijeenverzamelen van de overgeblevenen van “Israël” zal plaatsvinden in de nasleep van een vreselijke verwoesting. In de verzen 8-10 lezen we namelijk het volgende: “Maar onlangs is mijn eigen volk opgestaan als een vijand. Openlijk rukken jullie de majestueuze versiering af van de kleding van hen die vol vertrouwen voorbijgaan als wie terugkomen van de oorlog. De vrouwen van mijn volk jagen jullie hun geliefde huis uit. Hun kinderen nemen jullie voor altijd mijn pracht af. Sta op en ga weg, want dit is geen plek om te rusten. Vanwege onreinheid is er verwoesting, vreselijke verwoesting.” (Micha 2:8-10)

Hoe ontzettend waar blijkt de bovenstaande tekst dan ook te zijn. De leiders van Jehovah’s Getuigen zijn veranderd in vijanden van God. Ze beschouwen het niet langer meer als hun plechtige plicht om recht te doen aan de zwakken en kwetsbaren onder de kudde, de spreekwoordelijke weduwen en de vaderloze jongens. Nee, zowel vrouwen als kinderen worden opgeofferd op het organisatorische altaar van het Wachttorengenootschap. Alleen een “vreselijke verwoesting” kan de zaken nu nog rechtzetten.