IS DE VREDE ECHT VAN DE AARDE WEGGENOMEN?

Dagtekst zaterdag 15 januari

Jehovah gaf hem rust. — 2 Kron. 14:6.

Koning Asa gaf een mooi voorbeeld door verstandig te zijn en volledig op Jehovah te vertrouwen. Hij diende Jehovah in moeilijke tijden maar ook in vredestijd. ‘Het hart van Asa was zijn hele leven volledig toegewijd aan Jehovah’ (1 Kon. 15:14, vtn.). Die toewijding bleek onder meer toen hij Juda vrijmaakte van valse aanbidding. De Bijbel zegt: ‘Hij verwijderde de altaren van andere goden en de offerhoogten, sloeg de heilige zuilen kapot en hakte de heilige palen om’ (2 Kron. 14:3, 5). Ook ontnam hij Maächa, zijn grootmoeder, haar belangrijke positie als koningin-moeder. Waarom? Omdat ze de aanbidding van een afgodsbeeld bevorderde (1 Kon. 15:11-13). Asa deed meer dan alleen een eind maken aan valse aanbidding. Hij bevorderde zuivere aanbidding en hielp het koninkrijk om terug te keren naar Jehovah. Jehovah zegende Asa en de Israëlieten met een tijd van vrede. Tijdens de regering van Asa ‘had het land tien jaar lang rust’ (2 Kron. 14:1, 4, 6). w20.09 14 ¶2-3

Het Wachttorengenootschap past hier op subtiele wijze het goede voorbeeld van koning Asa toe op zichzelf. Koning Asa rekende af met de afgoderij en bevorderde de zuivere aanbidding. Klinkt dit overigens bekend in uw oren? Het studieartikel gaat verder door de periode van rust en vrede die Jehovah God aan koning Asa heeft gegeven toe te passen op de huidige tijd en ze stellen vervolgens de vraag aan Jehovah’s Getuigen of ze ook hun voordeel doen met de vredige omstandigheden.

Persoonlijk vraag ik me af of de schrijvers op Bethel zich überhaupt wel bewust zijn van de tegenstrijdigheden die ze zelf omarmen. Ze zijn zich in ieder geval wel heel goed bewust van het feit dat hun eigen achterban deze tegenstrijdigheden niet zien. Laat mij u hierbij dan nog eens wijzen op een andere nogal opvallende tegenstrijdigheid. Het Wachttorengenootschap beweert dat het jaar 1914 de belangrijkste datum in de hele menselijke geschiedenis is, omdat dit het jaar zou zijn geweest waarin Gods koninkrijk begon te regeren. Het Wachttorengenootschap onderwijst dat alle symbolische zeven zegels van de boekrol van goddelijke oordelen toen werden ontzegeld. Bij het openen van het tweede zegel gaf het levende wezen het bevel: “Kom!” en: “Er verscheen een ander paard, dat vuurrood was. Degene die erop zat, kreeg de macht om de vrede van de aarde weg te nemen, zodat ze elkaar zouden afslachten. Er werd hem een groot zwaard gegeven.” (Openbaring 6:3-4)

De vrede leek tijdens de Eerste Wereldoorlog van de aarde te zijn weggenomen, terwijl de meeste doden eigenlijk alleen maar in Europa vielen. Zowel Noord-Amerika als Zuid-Amerika, evenals Afrika en het grootste deel van Azië bleven verder ongedeerd, ondanks het feit dat er in die periode vele mannen uit vele landen werden gerekruteerd als soldaten om vervolgens richting de loopgraven en slagvelden van Frankrijk te worden uitgezonden. Maar de Grote Oorlog kwam dan toch tot een einde. Vervolgens brak 20 jaar later de Tweede Wereldoorlog uit en die was nog ontwrichtender en destructiever dan de Eerste Wereldoorlog. Maar ook die oorlog eindigde na een aantal jaren. Sindsdien hebben er hier en daar nog tientallen kleinere oorlogen gewoed, maar over het algemeen gesproken heeft de wereld gedurende die periode wel degelijk een relatieve vrede en welvaart gekend. Om de ongerijmdheid van deze stelling verder te illustreren: Sinds het jaar 1914 is de wereldbevolking in de tussentijd ruwweg verachtvoudigd.

Dus, hoe moeten we de woorden uit Openbaring dan begrijpen? Werd de vrede die in het jaar 1914 van de aarde was weggenomen dan later weer hersteld? En hoe zit het met de duivel en zijn engelen? Satan en de demonen zouden volgens het Wachttorengenootschap in het jaar 1914 uit de hemel zijn geslingerd. Openbaring verklaart dat er vanaf dat moment wee voor de aarde en de zee wordt uitgesproken omdat de duivel in al zijn woede is neergedaald, wetende dat hij nog maar een korte tijd heeft. Dus, nu, na meer dan een eeuw sinds de goddeloze in al zijn woede is neergedaald, is zijn woede dan ondertussen bekoeld?

Ondertussen zien we dat Rusland onlangs het Anglo-NAVO-oorlogsapparaat voor een ultimatum heeft gesteld. Er werden twee juridisch bindende verdragen opgesteld om daarmee te voorkomen dat Oekraïne en Georgië lid zouden worden van de NAVO en ook om daarmee tegelijkertijd de verplaatsing van troepen en wapens richting de grenzen van Rusland te stoppen. Nadat de onderhandelingen in Genève en Brussel deze week op niets uitliepen, gaf de hoofddiplomaat van Rusland de NAVO één week de tijd om meer duidelijkheid te geven over hun standpunt en zei: “Het geduld van Rusland is opgeraakt.” En dat is dan ook geen wonder, aangezien de NAVO-functionarissen na deze vergaderingen een verklaring gaven en zeiden dat ze niet van plan waren om ermee in te stemmen dat Oekraïne niet in de NAVO zou worden opgenomen. De CIA beweert nu dat Rusland een valse vlag-operatie aan het voorbereiden is als voorwendsel om Oekraïne binnen te kunnen vallen. Naar alle waarschijnlijkheid is het juist de CIA zelf die op dit moment werkt aan een valse vlag-operatie om daarmee Rusland aan te zetten om tot de aanval over te gaan.

Het lijkt er momenteel sterk op dat Londen wanhopig zijn best doet om een nieuwe wereldoorlog te ontketenen. Het financiële systeem staat op het punt te exploderen en deze ineenstorting kan niet voor onbepaalde tijd worden afgewend door middel van het bijdrukken van steeds meer geld en door het maken van steeds grotere schulden. De globalisten hebben gesproken over hun beoogde Great Reset en ze hebben de indruk gewekt dat dit binnen het huidige politieke kader kan worden doorgevoerd. Echter is dat niet waar. Ze hebben namelijk een oorlog nodig om het hele systeem ineen te laten storten. Tegelijkertijd hopen ze ook dat ze in de nasleep van deze complete ineenstorting alsnog zullen eindigen aan de top van de macht.

De dreigende rampspoed zal er in ieder geval voor zorgen dat velen zullen worden wakker geschud uit hun bedwelmende roes. En dat zal dan ook een goede zaak blijken te zijn.