DE UITSPRAAK OVER TYRUS

Opmerking van de Nederlandse vertaler: Dit artikel werd oorspronkelijk gepost in januari 2012.

Een van de belangrijkste historische steden uit de geschiedenis was de stad Tyrus. Er wordt aangenomen dat deze stad al bestond in de periode waarin Mozes de Israëlieten uit Egypte leidde tijdens de grote exodus, die ongeveer 3500 jaar geleden plaatsvond. Er waren verschillende Hebreeuwse profeten die over Tyrus hebben geschreven, waaronder voornamelijk Jesaja, Joël, Zacharia en Ezechiël. Dit artikel richt zich echter hoofdzakelijk op Jesaja.

Tyrus, de stad welke gelegen is aan het oostelijke uiteinde van de Middellandse Zee in wat nu bekend staat als Libanon, werd de meest prominente stad van een confederatie van Fenicische steden, waarvan Sidon ook zeker niet de minste was. Maar in tegenstelling tot de grote plunderende machten, was Tyrus er echter niet op uit om andere volkeren op militaire wijze te veroveren. Tyrus werd een dominante stad door middel van de handel en door te dienen als een internationale haven en terminal voor allerlei handelsroutes die over het vaste land liepen. En omdat de ambachtslieden van Tyrus de wetenschap omtrent scheepsbouw en navigatie beheersten, kon Tyrus verscheidene handelsposten en koloniën vestigen rondom het hele gebied van de Middellandse Zee. Er wordt zelfs aangenomen dat de Feniciërs rondom het hele Afrikaanse continent zijn gevaren en dat ze zelfs de Atlantische Oceaan zouden zijn overgestoken in hun galeien. Dankzij hun befaamde bekwaamheid op het gebied van zeevaart evenals hun zakelijke scherpzinnigheid werd het stadskoninkrijk Tyrus door de eeuwen heen fabelachtig rijk. Je zou zelfs kunnen stellen dat de Tyriërs de eerste globalisten waren uit de geschiedenis.

Volgens Ezechiël schokte de ondergang van Tyrus de wereld uit de oudheid. Jesaja concentreert zich voornamelijk op haar handelspartners, zoals het verder weggelegen Tarsis, waarvan wordt aangenomen dat Tarsis het moderne Spanje is dat aan de andere kant van de Middellandse Zee ligt; aldus begint het 23^ste hoofdstuk van Jesaja met de volgende woorden: “Uitspraak over Tyrus: Huil, schepen van Ta̱rsis! Want de haven is verwoest en is ontoegankelijk geworden. Dat is hun vanuit het land Ki̱ttim onthuld. Zwijg, bewoners van de kuststreek! De handelaars uit Sidon die de zee doorkruisen, hebben je gevuld. Het graan van Si̱hor en de oogst van de Nijl, je bron van inkomsten, werden over vele wateren vervoerd en brachten de volken winst.“

Als achtergrondinformatie kan ook worden gemeld dat Tyrus oorspronkelijk werd opgericht als een kolonie van Sidon. Om die reden spreekt Jehovah ook over Tyrus als “de handelaars uit Sidon”. Shihor, wat soms ook wordt gespeld als “Sihor”, was een rivier of kanaal dat diende als een grens tussen Egypte en Kanaän. Kittim was de vroegere benaming voor het eiland Cyprus.

De uitspraak over Tyrus vervolgt: “Schaam je, Sidon, vesting van de zee, want de zee heeft gezegd: ‘Ik heb geen weeën gehad en ik heb geen kinderen gebaard. Ik heb geen jongens grootgebracht, geen meisjes opgevoed.’ Net als toen men het bericht over Egypte hoorde, zal men nu angstig worden door het bericht over Tyrus. Steek over naar Ta̱rsis! Huil, bewoners van de kuststreek! Is dit jullie stad die altijd zo bruisend was, al sinds haar begintijd? Haar voeten droegen haar naar verre landen als verblijfplaats.“ (Jesaja 23:4-7)

Hoewel het Wachttorengenootschap blijkbaar geen moderne parallel ziet met betrekking tot de uitspraken tegen Tyrus, legt de profeet Ezechiël wel degelijk een verband tussen de ondergang van Tyrus en een ontzettend belangrijke wereldgebeurtenis; namelijk de verdrijving van Satan en zijn duivelse engelen uit de hemel, waarover Jehovah’s Getuigen geloven dat deze gebeurtenis zich in het jaar 1914 zou hebben afgespeeld.

In het twaalfde hoofdstuk van Openbaring wordt natuurlijk een vurige draak afgebeeld die symbool staat voor Satan de Duivel. In dit hoofdstuk wordt deze draak door de aartsengel Michaël naar de aarde geslingerd. Openbaring onthult ook dat op hetzelfde moment dat Satan naar beneden wordt geslingerd, de kop van het zevenkoppige aardse beest dodelijk gewond zal raken.

Echter zien we ook dat het 28^ste hoofdstuk van Ezechiël een vooruitblik werpt op dezelfde wereldschokkende gebeurtenis, waarin een verwijzing staat naar de met hoogmoed bedekte Cherub van Eden – waarmee Satan wordt bedoeld. We lezen hier in Ezechiël dat deze Cherub naar de aarde zal worden geworpen, wat samenvalt met de omverwerping van de letterlijke havenstad van Tyrus. (Zie het Engelstalige artikel: Wanneer wordt de duivel naar beneden geslingerd?)

Verder lezen we ook in Ezechiël 28:17: “Je schoonheid maakte je hart hoogmoedig. Je verkwanselde je wijsheid om je eigen glorieuze pracht. Naar de aarde zal ik je werpen. Tot een schouwspel voor koningen zal ik je maken.“

Aangezien Satan en zijn demonische engelen overduidelijk niet naar de aarde werden geslingerd toen Nebukadnezar de stad Tyrus plunderde, blijkt hier dus ook duidelijk dat het oude Tyrus zonder enige twijfel een moderne tegenhanger zal hebben in de periode net vóórdat Christus zich zal gaan openbaren tijdens zijn Tweede Komst (parousia). Wanneer we goed kijken naar de beschrijving van Tyrus in de profetieën, dan wordt al snel duidelijk dat Londen die profetische tegenhanger is. (Zie voor een meer gedetailleerde uiteenzetting over dit onderwerp het hoofdstuk: ‘Londen is gevallen’ in het boek “Jehovah Zelf Is Koning Geworden”.)

Om dit punt verder te benadrukken, spreekt het volgende hoofdstuk van Jesaja (24) over het oordeel tegen de demonische strijdkrachten die sinds de zondvloed over de aarde regeren en waarover Openbaring onthult dat ze 1000 jaar lang in een afgrond of kerker zullen worden opgesloten, of gedurende “een lange tijd”, zoals er in Jesaja wordt gezegd: “Op die dag zal Jehovah in de hoogte afrekenen met het leger van de hoogte, en op aarde met de koningen van de aarde. En ze zullen bijeengedreven worden als gevangenen in een kuil, ze zullen opgesloten worden in de kerker. En na lange tijd zal er aandacht aan ze worden gegeven.“ (Jesaja 24: 21-22)

Met het oog op het diepgaande verband dat we hier zien met het boek Openbaring, moet de val van “Egypte” en “Tyrus” dus samenvallen met de dodelijke wond tegen de kop van het beest, die het Anglo-Amerikaanse duo symboliseert, wat vooraf zal gaan aan het moment waarop de koningen van de aarde naar de plaats gedreven zullen worden die bekend staat als Armageddon evenals het moment waarop de demonen opgesloten zullen gaan worden.

Londen, dat in het Latijn ook wel Londinium wordt genoemd, werd oorspronkelijk opgericht als een buitenpost van het uitgestrekte Romeinse rijk ongeveer 10 jaar nadat Christus zijn aardse bediening had beëindigd. In dat opzicht is Londen ook een “stad die altijd zo bruisend was, al sinds haar begintijd“.

Hoewel de Britse eilanden door de eeuwen heen door talloze volkeren met succes zijn binnengevallen – waaronder de Noormannen ongeveer 1000 jaar geleden – is het feit dat de eilanden van het turbulente vasteland van Europa worden gescheiden door een enorme beschermende slotgracht die bekend staat als ‘het Engelse Kanaal’, evenals het feit dat de Britse zeevloot tijdens de latere eeuwen superieur bleek te zijn, de reden geweest waarom het hoofdeiland waarover Londen regeert, door Jehovah’s profeet in het hierboven geciteerde vers doeltreffend wordt omschreven als een “vesting van de zee”. Hoewel Londen zelf geen kuststad is zoals Tyrus dit wel was, werd Londen wel de belangrijkste zeehaven ter wereld vanwege de maritieme bereikbaarheid dankzij de rivier de Theems.

Tegen de 19^de eeuw bezat Londen koloniën op elk continent van de planeet en vormde het de zetel van een Rijk dat heerste over een kwart van de wereld. Net zoals het geval was bij Tyrus, blijkt dat de volgende beschrijving ook geldt voor de Britten: “Haar voeten droegen haar naar verre landen als verblijfplaats.”

DE KRONENUITDEELSTER

“Wie heeft dit besluit genomen tegen Tyrus, de stad die kronen uitdeelde, waarvan de handelaars vorsten waren, waarvan de kooplieden overal op aarde geëerd werden? Jehovah van de legermachten zelf heeft dit besloten, om haar trots over al haar schoonheid te ontwijden, om hen te vernederen die overal op aarde geëerd werden.” (Jesaja 23:8-9) (2013 Nieuwe Wereldvertaling)

In de 2004 uitgave van de Nieuwe Wereldvertaling staat het als volgt omschreven: “Wie is het die deze raad tegen Ty̱rus gegeven heeft, de kronenuitdeelster, wier kooplieden vorsten, wier handelaars de geëerden der aarde waren? Jehovah der legerscharen zelf heeft deze raad gegeven, om de trots van alle schoonheid te ontwijden, om alle geëerden der aarde met verachting te bejegenen.”

“De “kronenuitdeelster” ofwel “de stad die kronen uitdeelt” is een uiterst toepasselijke beschrijving van het Britse Rijk. De meeste mensen beseffen waarschijnlijk niet tot in welke mate Londen verantwoordelijk is geweest voor de vorming van onze moderne wereld. Zijn invloed dringt heel diep door. De Lords van Londen zijn letterlijk verantwoordelijk geweest voor het in kaart brengen van een groot deel van de wereld. De Britten legden de landsgrenzen vast van grote natiën zoals India, Pakistan, Irak, Iran, Koeweit, de Verenigde Arabische Emiraten en nog vele anderen. Er is iedere keer weer gebleken dat wanneer de leiders van een land de wil van Londen uitvoeren, dat ze mogen blijven bestaan. Doen ze dit niet, dan volgen er onherroepelijk problemen.

Beschouw in deze context eens de natie Iran. Nadat president Mosaddegh in 1952 de Perzische olie-industrie had genationaliseerd, organiseerde MI6 (het internationale spionageagentschap van Londen) samen met de toen net nieuw gevormde CIA een staatsgreep welke uitmondde in de afzetting van president Mosaddegh waarop er vervolgens een wrede dictator op de troon werd geïnstalleerd, namelijk de sjah van Iran. (“Shah” betekent koning. Hier eindigde overigens ook meteen de strijd voor de democratie.)

De sjah was natuurlijk een welwillende en meewerkende vazal, die het oogluikend toestond dat British Petroleum en Amoco de olievelden van Iran maximaal konden exploiteren. Het kwam er dus op neer dat Londen hiermee een kroon plaatste op het hoofd van hun eigen man in Teheran. Echter zorgde in 1979 de zogenaamde Iraanse revolutie ervoor dat deze Londense vazalkoning van de troon werd gestoten zodat de Iraanse olievelden opnieuw konden worden genationaliseerd. Het mag daarom ook geen verrassing zijn dat Iran op dit moment weer in het vizier ligt van het olie-dorstige Anglo-Amerikaanse beest. De waarde van de op een na grootste oliereserve ter wereld is gewoonweg te verleidelijk om zomaar links te laten liggen.

Overigens had Irak er ook voor gezorgd dat hun eigen olie-industrie werd genationaliseerd. Echter veranderde dit sinds het moment waarop de Anglo-Amerikaanse invasie plaatsvond. Sindsdien wordt de Iraakse olie netjes overgedragen aan de grote vier – Exxon / Mobile, Chevron, Shell en BP (voorheen British Petroleum.) Ook is gebleken dat de voormalige Libische dominante man Muammar Ghaddafi in 2009 ook een voorstel deed om de olieproductie te nationaliseren. Het duurde daarop niet lang voordat deze man uit de gratie kwam te liggen en hij werd al heel snel op oneervolle wijze geëxecuteerd.

Andere natiën, zoals het koninkrijk van Saoedi-Arabië, genieten van onvoorstelbare rijkdommen omdat ze zich neerbuigen voor de koning van Tyrus aan de Theems. Ze betreffen “de geëerden der aarde”. En de inheemse Britten zelf die als handelaren op harmonieuze wijze werken in dienst van het Britse Rijk, worden eervol onderscheiden met het koninklijke ridderschap. Zo werd een recente CEO van British Petroleum, John Browne, in het jaar 1998 door koningin Elizabeth II tot ridder geslagen en aangesteld als “cross-bencher” van het House of Lords.

De verschillende ordes binnen het Britse Rijk worden beschouwd als de grootste onderscheidingen ter wereld die iemand mogelijkerwijs zou kunnen ontvangen.

En uiteraard is het meest verhandelde ding ter wereld natuurlijk helemaal geen ding. We hebben het dan over geld. Of beter gezegd, het gaat hier om een schuld die wordt uitgedrukt in geld. Op iedere willekeurige dag wordt er ongeveer vier biljoen dollar gekocht en verkocht in wat men deviezen (FOREX) noemt, waarbij deze dwars door de banken en handelshuizen stromen van de City of London en Canary Wharf. De financiële mannetjes van de City of London domineren alle andere handelscentra. Daar bovenop komen ook nog eens de honderden biljoenen onbevattelijke en complexe derivatencontracten, zoals collateralized debt obligaties (CDO’s), credit default swaps (CDS) en renteswaps. Met behulp van deze financiële instrumenten zijn de geldkooplieden in staat om de buit uit de verste uithoeken van de aarde naar binnen te hengelen. (London Banking Centre bij Core of Financial Crisis)

Als antwoord op de gestelde vraag uit het hierboven geciteerde Bijbelvers: ““Wie is het die deze raad tegen Ty̱rus gegeven heeft?” kunnen we het volgende in acht nemen: Het is opmerkelijk dat de koningen van Engeland er minstens indirect voor verantwoordelijk zijn geweest dat het gebruik van de naam “Jehovah” binnen de Engelssprekende wereld werd bevorderd. Dat komt omdat koning Hendrik VIII in het jaar 1535 werd uitgeroepen tot het hoofd van de Kerk van Engeland. En toen zijn dochter koningin Elizabeth in 1588 de Spaanse Armada versloeg, kwam de Bijbel verbrandende katholieke heerschappij over Engeland tot een einde. Twee decennia later gaf de koning van Engeland toestemming voor de publicatie van de King James Versie van de Bijbel, die uiteindelijk een van de meest verspreide Bijbels ter wereld werd. Deze Bijbelvertaling gebruikte ook op vier verschillende plaatsen de naam “Jehovah”. Vanuit dat oogpunt klopt het dus ook dat Jehovah geen vreemde entiteit is jegens degenen die Hij zelf deze raad heeft gegeven, om te ontwijden en te verachten.

Zodra de derivaten-zeepbel ter grootte van een biljard dollar tot ontploffing zal komen, zal dit simpel gezegd resulteren in de totale vernietiging van het huidige financiële en economische systeem van deze wereld. Maar omdat Londen het “ground zero” is van deze ontploffing, zal de komende ineenstorting ook een ramp betekenen voor het Britse Rijk dat aan het hoofd staat van dit gedoemde wereldwijde financiële systeem. Omdat Jehovah deze gebeurtenis al lang geleden heeft voorzegd, zal Jehovah dus op deze wijze ‘haar trots over al haar schoonheid ontwijden, om hen te vernederen die overal op aarde geëerd werden.’

Interessant feit is ook dat de omtrek van de vierkante mijl rondom de oude stad Londen wordt bewaakt door vier standbeelden van gevleugelde draken met muilen als die van een leeuw, welke een moderne weergave zijn van oude symbolen van goddelijke beschermers. Het is dan ook geen toeval dat Satan ook wordt gesymboliseerd als een grote draak en dat zijn aardse heerschappij ook wordt gesymboliseerd als een meerkoppig beest met leeuwenmuilen.

Het is daarom ook zeer toepasselijk dat wanneer Michaël oorlog voert met Satan, dat de stad waar de Duivel zijn aardse troon heeft geplaatst, ook omvergeworpen zal worden. De levenloze griffioenen zullen niet in staat blijken te zijn om het te kunnen beschermen tegen de oordelen van de Almachtige God Jehovah. Uiteindelijk zal de ineenstorting van het Anglo-Amerikaanse economische en politieke systeem dienen als een signaal dat Satan uit de hemel is neergeslingerd en dat het Koninkrijk van Christus eindelijk aan de macht is gekomen.

(Postscript: in het hierboven geciteerde vers, waarin staat “Net als toen men het bericht over Egypte hoorde, zal men nu angstig worden door het bericht over Tyrus.”, moet worden opgemerkt dat Tyrus minstens 13 jaar vóór Egypte was gevallen. Echter, in het licht van het feit dat Egypte de Verenigde Staten van Amerika symboliseert, en Tyrus een voorafschaduwing vormt van Londen en het Britse Rijk, harmonieert dit met het feit dat het Anglo-Amerikaanse duo voorbestemd is om in de nabije toekomst dan ook samen ten val te komen.)