INGEZONDEN VRAAG: Jehovah’s Getuigen leren dat iedereen die de naam van Jehovah (JHWH) aanroept, zal worden gered. De naam Jehovah is in de 13de eeuw “bedacht” door een Spaans-Dominicaanse monnik van de rooms-katholieke kerk, althans volgens de informatie uit het lichtblauwe boek dat door het Wachttorengenootschap is gepubliceerd onder de Engelse titel “Aid to Bible Understanding”. Er bestaan veel aanwijzingen voor links tussen de vrijmetselarij en de vroege Bijbelonderzoekers. Jehovah is de belangrijkste persoon binnen de vrijmetselarij. In de hogere orden van de vrijmetselarij brengen ze offers aan Satan. Roepen degenen die de naam van Jehovah aanroepen niet onbewust Satan aan? En is het daarnaast passend dat een christen een “verzonnen naam” gebruikt wanneer hij zich tot de Almachtige richt, wanneer we tegelijkertijd in gedachten houden dat de correcte uitspraak van Gods naam niet in de Bijbel is bewaard?
ANTWOORD: Jehovah’s Getuigen hebben niet het idee verzonnen dat iedereen die de naam van Jehovah aanroept zal worden gered. Dit is simpelweg wat er in de Bijbel staat geschreven. Jehovah’s Getuigen wijzen enkel op wat er in de Heilige Schrift staat.
Ik vind het altijd erg grappig wanneer mensen herhalen dat een of andere katholieke monnik de naam ‘Jehovah’ heeft verzonnen. Schijnbaar beseffen mensen niet dat de Engelse taal zelf een uitvinding is. Toen 2000 jaar geleden het christendom begon, werd er geen Engelse taal gesproken. Taalkundigen hebben de oorsprong van de Engelse taal weten te traceren tot ongeveer de 5de eeuw na Christus. En daarnaast betrof de oorspronkelijke Engelse taal die toen werd gesproken het ‘Oud-Engels’ wat voor moderne mensen nauwelijks te verstaan is. Het is een feit dat alle talen door de jaren heen evolueren naarmate nieuwe woorden worden bedacht en oude woorden vervagen uit het gebruik. Bovendien bevatte het oorspronkelijke Engelse alfabet niet eens de letters “J” of “V.” Die letters zijn pas veel later bedacht. Dat is ook de reden waarom toen John Wycliffe de eerste Engelse versie van de Bijbel vertaalde, die rond 1395 verscheen, hij JHWH vertaalde als Iehowah.
Wat betreft de vrijmetselaars die Gods naam gebruiken: ik vermoed dat ze ook de naam van Jezus gebruiken. Dus wat dan nog? Doet dit dan op enigerlei wijze afbreuk aan de naam Christus? De Tien Geboden waarschuwen niet tegen het juiste gebruik van Gods naam, maar waarschuwen juist om Gods naam niet op een waardeloze manier te gebruiken. Indien iemand bijvoorbeeld Gods naam misbruikt in een of ander magisch ritueel, zal die persoon zich moeten verantwoorden voor zijn dwaling.
Interessant is dat het verslag in Genesis 4:26, lang vóór de zondvloed, zegt dat in de dagen van Enos de mensen de naam van JHWH begonnen aan te roepen. Blijkbaar was dat op een negatieve manier, aangezien mensen vanaf het allereerste begin al Gods naam aanriepen. Toen Eva beviel, verkondigde ze bijvoorbeeld dat ze doormiddel van de hulp van Jehovah een man ter wereld had gebracht.
Zoals eerder vermeld had het oorspronkelijke Engels geen letter “J” en ook bij het huidige Hebreeuws is dit nog steeds zo. Dat zou dan betekenen dat elke oorspronkelijk Hebreeuwse naam die naar het Engels zou zijn vertaald, ook een verzinsel zou zijn. Populaire Hebreeuwse namen zoals Jacob en Joshua, Joël en Joseph, worden in het Hebreeuws met een “Y” gespeld. Hoe komt het nou dat niemand deze veel voorkomende namen als onecht beschouwt?
De waarheid is dat Satan zijn best heeft gedaan om Gods naam uit te wissen. Satan is er grotendeels in geslaagd om moderne bijbelvertalers ertoe te bewegen om elke verwijzing naar JHWH/YHWH in welke vorm dan ook bewust weg te laten, of het nu Jehovah of Jahweh is. Er zijn bewijzen dat kopiisten van de Griekse Geschriften ook JHWH uit de evangeliën en uit de brieven van de apostelen hebben geschrapt. Toch is het zo dat de naam JHWH duizenden keren voorkomt in de oude Hebreeuwse Geschriften – Totaal op bijna 7.000 verschillende plaatsen.
Mensen maken er een ontzettend groot punt van dat niemand weet welke klinkers het Tetragrammaton accentueren. De vijanden van de waarheid zouden er ongetwijfeld de voorkeur aan geven om Gods naam dan maar te classificeren als iets onuitspreekbaars. Het is vanzelfsprekend dat niemand de naam JHWH kan aanroepen. Zonder het gebruik van klinkers is JHWH geen naam. We hebben het dan eerder over een afkorting.
Toch is het allemaal niet zo mysterieus. De oude Hebreeën wisten zonder enige twijfel hoe de naam werd uitgesproken. Mozes en de profeten hoorden met eigen oren hoe God zijn eigen naam uitsprak. Hebreeuwse ouders noemden hun kinderen op een manier waarin Gods persoonlijke naam zat verwerkt. Er bestaan waarschijnlijk meer dan honderd oorspronkelijke Hebreeuwse namen in de Bijbel die ofwel een voorvoegsel of achtervoegsel van Gods naam gebruiken, of de afkorting – Yah. Er waren bijvoorbeeld 9 verschillende personen die Abia (Abijah) heetten. De naam is afgeleid van het Hebreeuwse woord Abba, wat “vader” betekent en Yah betreft de verkorte vorm van Yehowah. Het betekent “Mijn Vader is Jehovah”.
Neem nu bijvoorbeeld eens de naam Elia (Elijah). Eli is een afkorting voor Elohim, wat het Hebreeuwse woord voor God is. En nogmaals, ‘Jah’ betekent hier de verkorte vorm van Jehovah. Samen betekent Elia: “Mijn God is Jehovah”.
Sommige Hebreeuwse namen gebruikten de eerste twee medeklinkers of klinkers van Gods naam als voorvoegsel. Namen als Jojachin, Jehohanan (John), Jehoiada, Jehoram (Joram), Jehosaphat (Josafat) en vele anderen. Rekening houdend met het feit dat die namen in het Hebreeuws met een “Y” worden gespeld, geeft dit aan dat de eerste twee klinkers van de JHWH de “e” en de “o” waren in het Hebreeuws. Yeho in het Hebreeuws en Jeho in het Engels evenals in vele andere Romaanse talen.
Tientallen andere oorspronkelijk Hebreeuwse namen hebben zich de laatste lettergreep van Gods naam als achtervoegsel toegeëigend. Namen als Jeremia, Zefanja, Hananja, Zacharia, Uria en vele anderen tonen aan dat de klinker van de derde lettergreep van JHWH een “a” was.
Door de Hebreeuwse namen op te splitsen die zijn afgeleid van Gods naam, staat het buiten kijf dat JHWH werd uitgesproken met drie lettergrepen en niet met twee zoals in Jahweh. En de drie klinkers in de juiste volgorde waren EOA, waardoor we weten dat YHWH Ye-ho-wah is. Maar aangezien elke andere Hebreeuwse naam in het Engels wordt vertaald met een “J”, zou het inconsequent zijn om Gods naam in de Hebreeuwse vorm weer te geven – vandaar dus de naam ‘Jehovah’.
Het is een feit dat degene die de naam Jehovah heeft bedacht, het meteen bij het juiste eind had. Indien de katholieke monnik het niet had gedaan, dan zou iemand anders het wel hebben gedaan. Wanneer niemand anders het zou hebben gedaan, dan zou ik het zelf hebben gedaan.
